INTERVIEW met DENNIE ARMELITA, Productieleider Moving Arts Projects, Social Engineer EDDA Business

 

Zo heb ik ontdekt,

dat de liefde heel essentieel is.

Het moet spiegelen, anders doet het niets.

Als het wel respons krijgt,

komen de dingen in beweging.

Dat is heel belangrijk.

 

Dennie Armelita, is een zeer idealistische en een heel gefocuste ondernemer. Hij heeft in zijn zoektocht naar zichzelf heel goed gekeken en overwogen, hoe de wereld voor hem in elkaar zit. Vanuit zijn boeiende HIPHOP achtergrond leeft en vertelt hij zijn verhaal vol overtuiging en dienstbaarheid naar anderen. Iemand, die weet te geven en  van daaruit zijn onderneming heeft gebouwd. Dennie, staat niet alleen voor beweging  en openheid, hij ís het ook. MOVING ARTS PROJECT is op zijn lijf geschreven en is een succesvol bedrijf. MOVING ARTS PROJECT biedt milieuvriendelijke mobiele oplossingen voor festivals en evenementen in openbare ruimte. Van elektra tot opslag, van podium tot catering, van vergaderruimte tot backstage. Met energie uit de zon, dankzij de panelen op het dak of in de laadbak. Dit bedrijf staat letterlijk in die beweging  en zo maakt deze onderneming zijn specifieke reis.

HOE IS HET ALLEMAAL VOOR JOU BEGONNEN?

‘Ik heb middelbare school gedaan en mijn HAVO diploma gehaald. Ik was best nog vrij jong en heel erg zoekende. Dat resulteerde erin dat ik eerst een aantal HBO-opleidingen ben gaan doen, zoals fysiotherapie, waar ik  al heel gauw weer mee gestopt ben, maar had daar wel al gelijk een studieschuld mee opgebouwd. Zo woonde ik ook al van mijn 17e jaar zelfstandig. Ik had die keuze gemaakt om vroeg van huis weg te gaan. Ik ben voor een groot gedeelte van mijn jeugd opgegroeid in Abcoude, maar ik wilde al heel vroeg zelfstandig zijn. Daar In Abcoude voelde ik mij gewoon niet echt thuis. Ik trok al sowieso veel naar de stad en hing daar veel op straat. Ik was echt een hangjongere en heb daardoor heel veel meegemaakt en had daardoor heel veel vrienden. Voor mij was Amsterdam-ZO heel vlakbij en juist deze buurt trok mij zo aan.’

WAT TROK JOU ZO AAN IN AMSTERDAM-ZO? 

‘Voornamelijk die diversiteit. Mijn vader komt uit Mauritius en mijn moeder is Nederlandse, misschien speelt dat wel een rol mee. Ook was ik in die tijd  heel druk bezig met HIPHOP. Ik ging altijd al mee met vrienden naar RAP-battles. Dat zijn jongeren, die elkaar gaan uitdagen in een battle. Zij gaan dan tegen elkaar in rappen en dan wordt zo diegene die de andere het beste afkraakt, waardoor het publiek helemaal opgezweept wordt,  de winnaar.’

HEB JIJZELF OOK GERAPT EN AAN DEZE BATTLES MEEGEDAAN?

‘Nee, zelf heb ik niet gerapt, maar het interesseerde mij wel heel erg. Ik ging altijd met vrienden mee. Ik was wel heel muzikaal en speelde toentertijd in een band als drummer en deed soms ook de toetsen. Ik had al op heel jonge leeftijd piano leren spelen en vanuit die hoek ben ik ook digitaal muziek gaan maken. Dat heb ik als hobby altijd al een beetje gedaan.’

MAAR NA JE STUDIE FYSIOTHERAPIE, WAT BEN JE TOEN GAAN DOEN?

‘Na mijn studie ben ik eerst een poosje gaan werken om mijn studieschuld af te betalen. Daarna ben ik op een gegeven moment Technische Bedrijfskunde gaan studeren. Ook op HBO-niveau. Ik had wel wat met dat ingenieursschap en voornamelijk met de innovaties, die daar voor stonden. Maar ik merkte tijdens mijn studie, waar ik best al heel ver mee was gekomen, dat het in die bedrijfswereld alleen maar over geld gaat. Dat lag mij niet zo.’

JIJ WAS DUS NIET ZO ZEER BEZIG MET GELD VERDIENEN   IN DE BEDRIJFSWERELD, MAAR WAT WILDE JE JUIST WEL?

‘Toen ik nog bezig was met die studie, ben ik daarnaast wel al gaan werken in de zorg. Ik zat toen in het derde jaar van mijn studie, maar eigenlijk wilde ik mij al verder gaan focussen op de zorg. Mede omdat zij mij in die tijd  ook al een opleiding aanboden. Zo heb ik mijn MBO-4 diploma gehaald en kon ik als begeleider fulltime aan de slag. Kort daarop ben ik ook gelijk mijn SPH-opleiding gaan doen.’

DAT IS NOGAL EEN OMMEKEER VAN STUDIERICHTING, HOE WERKTE DAT VOOR JOU?

Ik heb na deze studies heel veel gewerkt met heel veel doelgroepen. Mijn achtergrond is dus ook sociaal werker. Zo  kreeg ik in het derde jaar van mijn studie SPH een opdracht  van school om een onderzoek te doen naar diversiteit op de werkvloer. Daar heb ik toen een adviesrapport voor geschreven aan  mijn directeur, maar die was daar niet zo blij mee en na een hoop gedoe, hebben zij mij dan ook ontslagen. Dat was echt een bizarre situatie. Zo kwam ik tot het besef, hoe het werkt in de institutionele samenleving, waarin wij leven. Ik wilde daarna ook meer op beleidsniveau invloed gaan uitoefenen. Hier wilde ik echt wat meer mee gaan doen.’

DAT IS BEST HEEL MOEDIG, OM NA ZO’N BIZARRE ERVARNG JUIST MEER OP BELEIDSNIVEAU TE WILLEN WERKEN.

‘Ja, ik ben toen ook heel gericht gaan zoeken naar werk op beleidsniveau. Zo kwam ik dan ook op een gegeven moment bij Stichting !WOON als programmamedewerker voor in de buurt. Ik ben juist ook in dit stadsdeel Reigersbos, Amsterdam-ZO begonnen.’

WAAROM BEN JE JUIST BEGONNEN IN DE BUURT REIGERSBOS?

Vanuit mijn eigen rol als social worker vond ik het ook superinteressant om wat meer grip te krijgen op mijn eigen buurt. Ik woonde toen al zeker 10 jaar in deze buurt en zelfs mijn dochters zijn hier geboren. Ik zat dus al in dit sociaal domein. Zo was ik al coördinator van een dagcentrum. Ik zat daar in de gehandicapte zorg. Ook heb ik een poosje in het jongerenwerk bewogen en gewerkt. Eigenlijk wilde ik wat rollen pakken en dat is mij toen ook heel goed gelukt. Maar ik wist al wel, dat ik niet meer in dienst wilde van een grote organisatie.’

WAT VOOR EEN ROLLEN HEB JE KUNNEN PAKKEN, WAT ZEG JE DAN?

‘Zo was ik bijvoorbeeld al heel actief op de school van mijn dochter. Ik ben vanuit mijzelf heel ondernemend en zat in de ouderraad. Zo organiseerde ik ook allerlei activiteiten op de school van mijn dochter. Maar uiteindelijk wilde ik er meer mee en ben ik via DYNAMO ZUID, een welzijnsorganisatie, aan de slag gegaan als gastdocent en heb mijn eigen lesprogramma ontwikkeld. Dat was rappen met kinderen, dat werkte echt supergoed. Maar ook in de buurt wilde ik een soort impact gaan maken. Eigenlijk was ik zelf nog heel erg aan het zoeken en vroeg mij af waar ik het eigenlijk moest zoeken.’

WAT BEN JE DAARNA IN JE ZOEKOCHT TEGEN  GEKOMEN?

‘Ik kwam op een gegeven moment met een gebiedsmakelaar in aanraking, die op dat moment bezig was met het initiëren  van het bewonersplatform. Ik was toen zo’n 26 jaar en kwam in groepen met allemaal oudere bewoners. Ook was het wel leuk, want ik had een soort energie en gedachten gevormd vanuit het social work. en via Dynamo ben ik ook in  Zuid in een buurthuis terecht gekomen, waar ze studioactiviteiten met jongeren deden. En zo heb ik weer de beatmetal opgepakt en ben ik daar wat beat’s gaan maken met die jongeren. Dat vonden ze heel cool en heb toen daar een poosje wat studiobegeleiding geboden. Toch merkte ik dat studio’s in buurthuizen leuk zijn, maar echt niet voldoende. Die jongeren willen voornamelijk iets ’s avonds doen. Overdag  liggen ze vaak lang op hun  bed en doen dan niks, maar ’s avonds willen zij dan pas hun ding kunnen gaan doen. Dan blijken juist buurthuizen te sluiten, wat betekent dat deze jongeren dan ‘s avonds op straat gaan hangen. Daar heb ik het met deze gebiedsmakelaar over gehad en vanaf dat moment heb ik een studio in mijn huis gebouwd, dat loopt als een trein. Die jongens kunnen daar gewoon langs komen en hun ding doen. Dat is nu voor hen gewoon een vrijplaats geworden.’

WAT GEBEURDE ER NA DIT INITIATIEF?

‘Daarna kwam pas dat werk als programmamedewerker bij Stichting !WOON. Ik was al aangesloten bij het bewonersplatform, maar omdat ik vrij energiek ben, heb ik ook wel een aantal activiteiten geïnitieerd voor de buurt. Zoals een vrij groot evenement in het winkelcentrum Reigersbos. Een festival, dat ik al twee keer heb gedaan. Dat kwam voort uit de groep jonge ondernemers van het bewonersplatform, die zoiets hadden van dat zij ook echt een keer een party wilden organiseren voor de buurt. Dat hebben we dus ook doorgezet en is echt uitgelopen tot iets groots en heel moois. Dat kwam omdat zo’n groep, met zijn allen, een sterke krachtenbundel is  en van alle markten thuis. Dat was heel bijzonder te merken, hoe zij dat kunnen. Het festival gebruikte de oppervlakte van het hele winkelcentrum, waar we een soort van diversiteitsmarkt hadden opgezet met allerlei kraampjes met allerlei soorten eten van diverse culturen. Ook werden er spulletjes verkocht van allerlei culturen en er waren ook diverse activiteiten, zoals sportactiviteiten voor kinderen en een podium met echt wel grote namen. Voornamelijk vanuit de buurt. Zo hebben wij ambassadeurs gevonden, dat zijn artiesten, die het best ver geschopt hebben en die in deze buurt zijn opgegroeid of hier op school hebben gezeten of zelfs nog op school hier zitten..... Er was een show gemaakt, waar zulke mooie energie door vrij kwam, iedereen stond te dansen en te springen.’

WAS DIT ALLEMAAL VRIJWILLGERSWERK NAAST JE WERK BIJ ST. !WOON?

‘Al met al was ik met van alles bezig, vooral met jongeren, met muziek, met evenementen, enz. Ook voor mij ging hier een wereld  open. Ja, ik was door dat ontslag eerst in een soort zwart gat gevallen en heb toen wel nog een tijdje jongerenwerk gedaan voor mijn vaste inkomsten, maar dat was minimaal, zoiets van 15 uur per week. Ik had al een gezin, dus daar moet ik ook voor zorgen. Maar van deze inkomsten kon ik niet leven en wilde er meer uithalen. Ook wilde ik meer impact hebben met mijn werk. Zo kwam ik bij stichting !WOON als programmamedewerker ontwikkelbuurten. Dit kwam omdat ik bij het bewonersplatform vrij actief was. Deze baan moest gewoon voor het onderhoud van mijn gezin. Overigens was het ook super interessant werk, alleen ging het heel erg over gebiedsontwikkeling, stedelijke opgaven, dat betekent dat het vooral gaat over ruimte en duurzaamheid, grond en ontwikkeling, e.d., maar ik wilde meer.’

WANNEER KAN JIJ SPREKEN   VAN JE EIGEN BEDRIJF?

‘Ja, vandaar uit ben ik voor mijzelf begonnen. Ik was er al lang mee bezig, alleen was ik heel erg gefocust op de muziek en evenementen, daar wilde ik mee verder gaan. Maar dat is best heel lastig, evenementen organiseren, daar komt zoveel bij kijken. Uiteindelijk heb ik er nu een aantal gedaan en dat wil ik nog steeds wel, alleen  leert de ervaring dat je moet zorgen om met partners te werken. Ik heb nu een aantal vaste partners, zoals de gemeente Amsterdam, waar ik heel nauw mee samenwerk, de partij Stichting De Kazerne Reigersbos. Deze stichting doet met name de programmering en zij hebben mij aangesteld vanuit mijn ondernemerschap als coördinator van de buurtfunctie. Dat houdt in dat ik voornamelijk bewaak dat dit pand voor de buurt goed functioneel gebruikt zal worden. Ik ben  van deze stichting ook nu zelfs de voorzitter geworden. Dat kwam omdat de bewoners heel erg op mij gericht zijn, ook al voordat de stichting De Kazerne nog niet aan de orde was.’

WAT HEB JIJ MET DEZE VERANTWOORDELIJKHEID VOOR DE BEWONERS GEDAAN?

‘Wij hebben gelijk wel vanuit het bewonersplatform aan de gemeente een signaal afgegeven, dat deze buurt een buurthuis nodig heeft, want zij hadden juist een jongerencentrum en een buurthuis weggehaald. Zo is er helemaal geen ontmoetingsplek voor bewoners meer. Uiteindelijk heb ik toen een buurtkeuken kunnen faciliteren vanuit Cordaan. Deze keuken wordt aan het einde van de dag niet meer gebruikt en zo konden wij die ruimte beschikbaar stellen voor de buurt. Maar dat is nog maar een klein begin.’

HOE KWAM HET, DAT JULLIE DIE OUDE BRANDWEERKAZERNE TOCH MOCHTEN EXPLOITEREN ALS BUURTHUIS?

‘Deze kazerne stond al vijf jaar lang leeg en er zat eerst nog antikraak in. Wij wilden dit pand heel graag  als buurthuis, dat is een hele strijd geweest, echt een heel gedoe. Uiteindelijk kreeg ik hier een rol in vanuit Stichting !WOON als programmamedewerker. Zo kwam ik direct in contact met de projectontwikkelaars. Maar zij wilden mij niet, omdat ik uit deze buurt kom en zagen dat als belangenverstrengeling. Ik mocht mij niet op deze manier op de buurt focussen.'

HOE BEN JIJ MET DEZE AANTIJGINGEN OM GEGAAN?

‘Dat was best ingewikkeld. Maar ik had zoiets, dat het wél mijn buurt is en wilde daar wel actief blijven. Zo heb ik vanuit het voorzitterschap van het bewonersplatform gewerkt, dat was dan wel vrijwilligerswerk. Tot het moment dat we het voor elkaar kregen dat de gemeente Amsterdam dit pand wilde aankopen. Zoiets hadden wij nog nooit meegemaakt. Dat is echt wel heel uniek, dat de gemeente Amsterdam een pand koopt, om dat beschikbaar te stellen als buurthuis. Het was wel een pré, dat er een bepaalde exploitatie op het pand zal komen.’

HOE HEBBEN JULLIE DEZE DEAL MET DE GEMEENTE AMSTERDAM VERDER UITGEWERKT?

‘Zij hebben toen de organisatie Urban Resource gevraagd om dit te gaan organiseren. Urban Resource is een broedplaats voor creatieve professionals om zo een voordelig atelier te kunnen houden. Dit pand is dan ook officieel een broedplaats met ook  een buurtfunctie. Zo mogen wij het dus ook geen buurthuis noemen. Nu het formeel een broedplaats is, zijn er op de bovenverdieping heel veel ruimten voor ateliers, maar ze konden dus een uitzondering maken op dit pand om een aantal ruimten ‘broedplaats’ vrij te maken, die wij mogen inrichten voor de buurt. De functie moet vergelijkbaar zijn met andere buurthuizen, met dezelfde faciliteiten.’

WAT IS JOUW ROL ALS ONDERNEMER HIERIN?

‘Dit is dus een plek, die is ontstaan uit het initiatief van het bewonersplatform in co-creatie met de gemeente Amsterdam, Urban Resource en een externe partij, die dus de stichting De Kazerne heeft opgericht. Ik heb hier als ZZP-er een rol in gekregen.’

JIJ WAS DUS OOK AL ZZP-ER?

Ja, ik ben productieleider bij Moving Arts Project, MAP. Dit bestaat al meer dan vijf jaar. Met Noud Verhave Janine Toussaint en Diane Elshout hebben wij een project ontwikkeld, met de idee, hoe wij sociaal-culturele evenementen in de stad duurzamer zouden kunnen maken. Daarom ontwikkelden wij KARELs KARAVAAN, de Kar voor Elektriciteit op Locatie. Deze elektriciteit moet dan in openbare ruimten mogelijk gemaakt worden en het moet ook duurzaam zijn. Dus wij hebben een basispakket ontwikkeld voor elektriciteit op locatie. Daarmee faciliteren wij duurzame stroom bij bijvoorbeeld evenementen. Zo wilde ik ook voor het stadsdeel Reigersbos zo’n wagen ontwikkelen.  In mijn rol als programmamedewerker ontwikkelingsbuurten was ik al heel veel bezig met participatie gebiedsontwikkeling. Ik merkte gewoon dat het heel prettig is om een wagen te hebben, vanwaar uit je in gesprek kunt gaan met bewoners. Het is een voertuig voor Moving Arts Project en is nu ook ontwikkeld voor ZO, deze heet KARLOS Karavaan. Het werkt heel goed en er zijn al zoveel gesprekken mee aangegaan met bewoners.’

JOUW BEDRIJF, MOVING ARTS PROJECT, WERKT DUS HEEL GOED. HOE GAAT DAT IN ZIJN WERK?

‘Dat gaat in opdracht van de gemeente. Als de gemeente een vraagstuk heeft, dan komen ze naar Moving Arts Project toe en dan gaan ze kijken of ze samen met KARELs KARAVAAN of  ze met zo’n vraagstuk de wijk in kunnen gaan. Dat is het idee erachter. Wij verzorgen dan de elektriciteit om zo’n evenement te faciliteren. Zelfs voor het aanbieden van een kopje koffie  moet je elektriciteit hebben. Maar wij kunnen er ook muziek bij doen of je kan het zo gek niet bedenken. We hebben zoveel capaciteit, dat we echt een heel festival kunnen voorzien van duurzame stroom. Zoals die festivals die wij georganiseerd hebben, het podium, dat hebben wij laten faciliteren door KARELs KARAVAAN, die licht, geluid en alle technieken voorziet van stroom. KARELs KARAVAAN staat voor Kar voor Elektriciteit op Locatie.’

HOE HEB JIJ NU ZELF ZO’N VEHIKEL KUNNEN REALISEREN VOOR   AMSTERDAM-ZO?

‘Ja, dat wilde ik vanuit St. !WOON, maar dat was geen optie, omdat daar echt geen budget  was voor dit soort activiteiten. Toen zijn we aan de slag gegaan met een platform voor allerlei duurzaamheidsinitiatieven in dit stadsdeel, vanwaar uit we een nieuw initiatief hebben ontwikkeld. Dat is KARLOS geworden: KAR LEVERT OVERAL STROOM. Deze wagen is echt ontstaan hier in Reigersbos. Dit is dus zo’n MOVING ARTS PROJECT, die daar mee komt. Dat doe ik dus vanuit mijn ondernemerschap als ZZP-er, die productielijn van die KARLOS KARAVAAN.’

WAT VOOR EEN OPDRACHTEN VALLEN ONDER DE PRODUCTIELIJN, DIE JIJ DOET?

‘Ik heb mijn bedrijf MAP en daar doe ik opdrachten voor. De MAP ziet een groeiende vraag naar schone energie voor evenementen en er wordt ook steeds meer een beroep op ons gedaan. Daarnaast doe ik ook een stukje coördinatie en ook nog heel veel andere klussen gebaseerd op gebiedsontwikkeling, veel met betrekking tot duurzaamheid. En deze wagen heeft daar echt meestal wel een rol in, omdat het gewoon een ideaal voertuig is en je er van alles mee kan. Zo hebben wij bijvoorbeeld  voor de festivals die wij hier houden in Reigersbos, het podium, het licht en alle techniek verzorgd. Maar ik ben ook bezig geweest voor de gemeente voor het vraagstuk van het plan, de Gooise weg te transformeren naar een stadsdraad. Daar moet gewoon met de bewoners mee in gesprek worden gegaan. Mijn netwerk is zo sterk en zo wisten zij mij dan te vinden. Zij hebben mij die uitvoering laten doen om met bewoners over dit thema in gesprek te gaan. Dan huur ik een cameraman en ga ik gewoon zelf op pad met die wagen. Op deze manier interview ik spontaan mensen op straat. Dit zijn een paar voorbeelden van mijn opdrachten. Dit is wat ik eigenlijk doe.’

IK BEGRIJP DAT JE NÓG EEN BEDRIJF HEBT?

‘Ja, ik heb een maatschap met mijn vrouw, die juriste is. Deze maatschap heet EDDA Business, dit  is een adviesbureau, waarin mijn vrouw juridische adviezen geeft. EDDA staat voor de initialen van mijn vrouw en mijn initialen en het is de titel van het overbekende  boek over de Noorse mythologie, waar mijn vrouw en ik ons heel erg in kunnen vinden. Voor deze maatschap hebben wij bewust  gekozen, omdat zij vanuit haar juridische achtergrond een heel goede aanvulling is, voor wat ik doe.’

JIJ BENT OP EEN HEEL SPECIFIEKE MANIER BEZIG EN WAT BETEKENT VOOR JOU NU HET ONDERNEMERSCHAP DAARIN?

‘Dat heeft te maken met vrijheid en ook wel met verantwoordelijkheidsgevoel. Op je moment, dat jij het zélf moet doen, dan voel je pas het beste, hoe je aan jezelf ook verantwoording moet afleggen. Als je dat ook doet, dan pas besef je hoe krachtig ondernemerschap eigenlijk is. Alles kaatst weer naar je terug. Dat is er zo boeiend aan. Zo is voor mij ondernemerschap iets dat verder gaat dan alleen maar over geld. Je leert jezelf kennen en begrijpen wat jou kracht geeft. Zo heb ik bijvoorbeeld ontdekt dat bij mij liefde heel essentieel is. Als ik liefde wil geven, moet ik het ook krijgen. Het moet spiegelen, anders doet het niets. Het moet zijn respons krijgen en daardoor komen de dingen in beweging. Vanuit de HIPHOP wereld, waar ik mee ben opgegroeid, willen zij juist in de spiritualiteit beweging krijgen en niet zozeer in de materie of het geld. Het is echt een cultuur, een hele spirituele cultuur met zijn roots uit de getto’s van Amerika.  HIP HOP staat letterlijk voor Higher Internal Power, Healing Over People. In feite zijn zij trendsetters en ik denk dat het zelfs heel revolutionair is, wat de HIPHOP beweging doet. Vele jongens uit de HIP HOP beweging hebben grote bedrijven, want ze zijn van alle markten thuis. RAP gaat eigenlijk ook over de emoties, die eruit moeten. Daarin kunnen zij alles kwijt. Op het moment dat je zintuigen in balans gaan prikkelen, dan is dat heel goed voor je creatieve geest. Het is een heel nieuw denken. Het is  de nieuwe tijd en dat brengt in deze tijd heel veel ruis binnen de maatschappij. Daarom wordt het constant door de massamedia bekogeld en de kop ingedrukt. Die hele Black Lives Matter demonstraties van nu gaan over die cultuur. daar staat echt ook de hele HIPHOP gemeenschap achter. Ook ik run op deze basis mijn onderneming en dat geeft mij voldoening en houdt mij met mijn MOVING ARTS PROJECT ook letterlijk in beweging.’

 

ADVIES VOOR STARTERS:

• Ga op zoek naar je eigen intrinsieke motivatie.
• Eigenlijk zeg ik daarmee, ga op zoek naar jezelf en dan is het echt zo: zoek en je zult het vinden.
• Wij hebben allemaal een levenspad en het lot gaat je brengen, waar je moet zijn.
• Blijf in  beweging en openstaan, voor wat er zich in je leven aandient.

 

DENNIE ARMELITA - Projectleider - MOVING ARTS PROJECT – MAP   Tugelaweg 85 1094 VN AMSTERDAM info [at] movingartsproject.nl www.movingartsproject.nl EDDA Business - Social Engineer