INTERVIEW met Hugo de Vries, Men's Barbershop De Vries

Ik was helemaal niet van plan om ondernemer worden,

maar er deed zich al heel snel een kans voor 

om een goedlopende kapsalon over te nemen,

daar ben ik toen ingestapt.

Hugo de Vries (1958) heeft heel bewust gekozen voor een éénmanszaak, Men’s Barbershop De Vries, in de Watergraafsmeer. Deze herenkapperszaak is inmiddels een begrip in Amsterdam en bestaat al 37 jaar. Er hangt een zeer knusse, ‘English Barbershop Style’. Hij heeft zijn salon in deze stijl net helemaal vernieuwd. Bij Men’s Barbershop helpt hij je graag persoonlijk en professioneel en zorgt ervoor dat je altijd tevreden weer naar buiten gaat. Hugo is een kapper, die met veel plezier zijn werk doet en dat merkt hij vooral aan de vele vaste klanten, die al jaren trouw blijven komen. Een kleine onderneming met een heel grote waarde voor zijn klanten. Zo is hij uitgegroeid tot één van de beste herenkappers van Amsterdam.

WAT IS JOUW VOORGESCHIEDENIS?

‘Ik heb eerst de MAVO gedaan tot de derde klas. Deze klas heb ik zelfs nog een keer overgedaan, maar het ging gewoon niet. Ik had er zo geen zin meer in en ben toen van school gegaan. Ik deed deze opleiding eigenlijk, omdat ik bij de politie wilde gaan werken en daar had je toentertijd minimaal MAVO voor nodig. Ook dat was maar een los idee, want in die periode stopte ook mijn broer, die twee jaar jonger is, met zijn technische opleiding en hij wilde kapper te worden. Dat idee sloeg toen bij mij over en ben samen met hem naar de kappersvakschool in de Watergraafsmeer gegaan. Ik was toen 17 jaar. Het plan was toen nog om samen een kapsalon te gaan openen. Dat was de reden dat hij op de opleiding voor de richting van dameskapper koos en ik de richting van herenkapper, zodat wij alles samen konden doen. Nu kan je niet meer voor een bepaalde richting kiezen, maar in die tijd nog wel.'

JE HAD DUS GEKOZEN VOOR DE KAPPEROPLEIDING, HOE GING DAT IN ZIJN WERK?

‘De studie kappersvakschool was een tweejarige opleiding, waarbij je één dag in de week naar school ging en voor de rest van de week moest je een eigen stage/werkplek zoeken om je praktijk- en werkervaring op te doen. 

Ja, je moest  zelf  je stageplek zoeken. Ik ben toen maar gewoon zelf de stad in gegaan en bij allerlei kappers gaan vragen of zij voor mij een werkplek hadden. Uiteindelijk kreeg ik dat vrij snel geregeld en had een stageplek gevonden bij een dames- en herenkapper. Daar heb ik tijdens mijn studie en ook nog na mijn studie bij elkaar vier jaar gewerkt. Eerst dus als stagiaire en later met een vast contract als allround kapper, dus ik knipte toen nog dames- en herenkapsels. Hoewel ik nu echt wel ben gespecialiseerd in jongens- en herenkapsels.

Na die vier jaar werken, ging ik in militaire dienst en werkte toen nog wel in mijn verlofdagen tussendoor nog wat erbij.’

NADAT JE AL ALLROUND WERK HAD, BEN JE TOCH VERDER GEGAAN ALS ALLEEN HERENKAPPER?

‘Ja, na mijn militaire diensttijd heb ik nog drie jaar in die kapsalon gewerkt. Die baas was uiteindelijk ook weer een zaak in Amstelveen begonnen en hij gaf mij op een gegeven moment   een tip over dit pand, waar ik nu zit. Er kwam daar toen een plek vrij. Mijn baas wist dat de huidige eigenaar, van toendertijd een best grote dames- en herenkapsalon, iemand zocht voor een plek bij de herensalon. Het waren destijds twee aparte panden voor de dames- en herenkapsalon, die verbonden waren met daartussen een kleine schoonheidssalon. Ik zat destijds ook nog in het pand hiernaast en ben later pas naar dit pand verhuisd.’

JE KREEG EEN TIP EN DAAR BEN JE OP AFGEGAAN, HOE VERLIEP DAT?

‘Dat verliep best soepel, want diegene die toen op de herenafdeling werkte, ging voor zichzelf beginnen en zo kwam daar dus die plaats vrij en het bleek dat ik die zo kon overnemen. Ik heb mijzelf in die plek met een bepaald bedrag ingekocht en had toen ineens mijn eigen herenkapsalon.‘

VANAF DAT MOMENT HAD JE DUS JE EIGEN ONDERNEMING?

‘Ja, dat was best snel geregeld. Het voordeel was, dat het een bestaande zaak was, die al heel goed draaide. Ik kon daardoor gelijk door met een heel goede omzet. Dat maakte ook het inkopen van de plek financieel mogelijk. Ik kon al vrij snel goed aflossen. De constructie zat zo   in elkaar: de eigenaar van de dames- en herenkapper was de hoofdhuurder en ik huurde het van hem weer onder, maar wel als zelfstandig ondernemer. Het werd wel mijn eigen zaak. Zo kon ik dus gelijk van start.’

HOE WAS DAT OM DAN OPEENS ZELFSTANDIG EEN KAPPERSZAAK TE RUNNEN?

‘Eigenlijk wilde ik dat nooit. In mijn jonge jaren was dat ook helemaal niet aan de orde, dat leefde toen helemaal niet. Het idee kwam echt van mijn broer, die er al zo jong voor ging. Het was echt  zijn  enthousiasme, dat bij mij oversloeg. Eigenlijk vanaf dat moment leek het mij leuk om kapper te worden. In eerste instantie zouden wij samen een zaak opzetten. Dat is in de praktijk anders gelopen en ook hij heeft nu een bloeiende kapperssalon. Uiteindelijk bleek niet alleen dat ik het  toen  een leuk idee vond, maar ik vind het nog steeds heel leuk om te doen en ben ook altijd blijven knippen. Het was voor mij ook gemakkelijk, omdat deze zaak  altijd goed is blijven lopen. De mensen bleven gewoon komen en ik kon daardoor gemakkelijk het ondernemerschap aan. Er kwamen  eigenlijk  geen grote hobbels en problemen op mijn weg als ondernemer door de tijd heen, hoewel ik deze zaak overnam in 1983, in de periode tijdens de crisis. Maar daar had ik achteraf eigenlijk geen last van gehad.’

HOE VERDEEL JIJ JE WERK ALS EENMANSZAAK MET JE PRIVÉLEVEN?

‘In het begin had ik nog twee stoelen en heeft mijn ex-vrouw hier ook nog drie jaren gewerkt tot dat onze kinderen werden geboren. Vanaf die tijd is zij thuis gebleven en ben ik alleen verder gegaan. Zo heb ik twee dochters, die nu ook allebei kapster zijn geworden, waarvan één zelfs met een eigen zaak en de andere zit in Purmerend bij een kapsalon als bedrijfsmanager. Uiteindelijk is de hele familie in het kappersvak terecht gekomen. 

Eén van mijn dochters heeft zelfs hier ook nog een jaar of drie gestaan. Nadat zij weg is gegaan, heb ik meteen een stoel weggedaan en koos ik voor maar één stoel in mijn salon. Ik weet nu ook zeker dat ik niet meer werkplekken met dan ook personeel in mijn zaak wil. Ik wil deze zaak bewust zo klein houden.

Zo vul ik ook zelf mijn agenda in met klanten, die kunnen bellen voor een afspraak. Dat houdt in als ik een dagje vrij wil, dan plan ik gewoon die dag niets in. Tot op zekere hoogte houd ik zo mijn vrijheid en ruimte voor mijn privéleven.

Doorgaans werk ik 5 dagen in de week van 8:00 tot 17:30 uur. Dat zijn best intensieve en lange dagen, je werkt heel direct met mensen en ik leef mij ook elke keer weer in hen in. Maar daarnaast heb ik heel weinig méérwerk aan dit bedrijf. Er is weinig inkoop, doordat ik geen haren verf of permanent, alleen koop ik wat gel, haarversteviger en wax in. Dat haal ik om de zoveel tijd bij een gespecialiseerde groothandel voor het kappersvak en soms probeer je wel eens een ander merk uit, meer omdat er zo nu en dan een merk ook weer verdwijnt.

Daarnaast bewaar ik de rekeningen en bonnen, die ik zo afgeef aan mijn boekhouder. Verdere administratie doe ik niet, ik geef de hele administratie uit handen. Om een eigen onderneming te hebben, voelt voor mij helemaal vertrouwd. Ik zal ook niet meer onder een baas willen werken. Deze zaak is nu een onderdeel van mijn leven, waar ik mij heel goed bij voel. Het werk vind ik nog steeds erg leuk, anders houd je het ook niet zoveel jaren vol. Het blijft boeiend omdat je zoveel jaren met mensen werkt. Er komt dan ook een moment dat er een soort van vertrouwensband tussen mij en de klant ontstaat, dat blijft toch wel bijzonder. Zo heb ik klanten, die ik als kind al knipte en nu zelf met hun kinderen hier komen. Je merkt ook dat je niet alleen maar aan het knippen bent,maar ook echt bezig bent met mensen.’

HEEFT EEN KAPPER OOK NIET VEEL MET HET MODEBEELD TE MAKEN?

‘Ja, tot op zekere hoogte wel. In de opleiding leer je over verschillende soorten kapsels en zo verder in de tijd train ik veel met mijn broer samen met modellen. Wel heb ik een vervolgopleiding van een jaar gedaan op de Singel om nog meer technieken te leren over het knippen van specifiek herenkapsels, maar ook het knippen van baarden en het specifieke scheerwerk. Ook kom je in de vakliteratuur vaak weer nieuwe kapsels tegen, die je dan op modellen uitprobeert. Het blijkt in de praktijk in mijn zaak, waar ik veel vaste klanten heb, dat een groot aantal niet zo heel snel van kapsel wil veranderen. Een herenkapsel blijft sowieso wel redelijk constant en de veranderingen zijn daarom in de praktijk niet zo groot. Is er wel vraag naar hele nieuwe kapsels, dan train ik die eerst heel goed. Je ziet nu bijvoorbeeld weer heel vaak kortgeschoren kapsels en om die een heel mooi verloop te geven, is daar wel oefening aan vooraf gegaan natuurlijk.’

AL IS HET EEN KLEIN PAND, JE HEBT HET WEL EEN HEEL EIGEN SFEER GEGEVEN?

‘Ja, dat klopt. In deze zaak heb ik mij ook helemaal gericht op herenkapsels, baarden en scheerwerk. Het is een Barbershop pur sang en zo is de inrichting van mijn salon zojuist weer opnieuw aangepast in die ‘English Barbershop Style. Zo’n verbouwing doe ik helemaal zelf.'

Op dat moment kwam een vertrouwde klant binnen, die de oude lampen zo kon meenemen. Deze waren niet meer nodig. Er waren nieuwe lampen geïnstalleerd, met o.a. echte bolhoeden als lampen, best komisch bedacht.

HEB JIJ OOK NIET TE MAKEN MET CONCURRENTIE EN IS ACQUISITIE NIET NOODZAKELIJK?

‘Nee, in het begin heb ik wel wat advertenties in streekbladen en buurtkrantjes gezet, maar eigenlijk heb ik dat niet zo vaak gedaan. Ook heb ik wat gesponsord bij o.a. voetbal, maar daar doe ik ook niet veel meer mee. Het komt, omdat ik een vrij constante aanloop van klanten heb en daardoor heb ik al werk genoeg. Het is een keuze om door acquisitie groter te willen worden en je bedrijf te laten groeien. En als  je dan moet uitbreiden, dan is al gauw je pand te klein of kom je voor allerlei andere veranderingen te staan, die ik helemaal niet wil. Ik heb besloten dat niet te doen. Ik vind deze zaak zoals hij nu is, juist prima en wil dat zo houden. Nee, groter hoeft van mij niet, dat is voor mij een heel heldere keuze.’

HOE KOMEN BIJ JOU DAN  NIEUWE  KLANTEN BINNEN?

‘Sinds enige jaren heb ik een website en als je op barbershop googled, kom ik al gauw als eerste boven. Dat heeft wel nieuwe klanten opgeleverd en voornamelijk buitenlandse klanten, veelal expats uit het Science Park, die snel een kapper in de buurt zochten. Ja, zo’n website werkt heel goed, daar wordt heel veel op gereageerd. Maar zo werkt via mond op mond reclame van vaste klanten ook altijd wel. Er zijn natuurlijk vaste klanten die in de loop van de tijd naar andere plekken verhuizen, waardoor je ziet dat er ook veel klanten niet meer uit de buurt komen, maar uit een grotere regio, want ze blijven ook na hun verhuizing gewoon komen.

Hoewel ik voornamelijk op afspraak werk, wil ik ook best iemand tussendoor helpen, die zomaar binnenstapt, als ik ruimte heb. Want soms zegt iemand wel eens af of is de afspraak vergeten. Deze momenten zijn voor mij altijd verliesposten. Maar dat hoort bij het vak en laat dat gebeuren. Ja, ik houd van mijn werk en vind het fijn mensen blij en tevreden te zien weggaan. Ja, ik wil dit nog wel jaren volhouden.’

ADVIES VOOR STARTERS VAN HUGO DE VRIES:

• In mijn geval moest ik bijvoorbeeld nog eerst een middenstandsdiploma halen en zorgen voor een goed vakdiploma, dus zorg dat je goed onderbouwd en vakbekwaam ben;
• Je moet wel veel met mensen willen omgaan;
• Als je eenmaal in het diepe bent gesprongen, ga dan ook écht van start;
• Dan kan je vroeg of laat van de vrijheid als eigen ondernemer gaan genieten.