Wij kunnen goede kwaliteit leveren,

 dat is echt heel belangrijk.

Zo hebben wij ook altijd veel mensen

opgeleid.

Wij zijn echt een leerbedrijf.

John de Meijer (1964) is directeur van een groot schildersbedrijf SAN BV. SAN BV is een familiebedrijf van nu al vier generaties. Zijn grootvader is met dit bedrijf begonnen en ook zijn zoon Job en zijn broer, Rick, werken nu in het bedrijf. John heeft het van zijn vader overgenomen, toen hij nog vrij jong was. Een hele grote stap, die hij heeft gezet, doordat hij al heel gauw vele bedrijfsveranderingen doorzette. Ook zijn vrouw, Inge, werkt mee in het bedrijf. Vroeger deed ze voornamelijk de administratie en boekhouding en later alle planning en contacten voor het serviceonderhoud. Een verhaal van een ondernemer, die van het begin het overzicht al had en heeft uitgewerkt. Ik werd heel gastvrij ontvangen op hun kantoor op de Sniep in Diemen en voorgesteld aan zijn zoon, Job. Hardwerkende ondernemers, die juist heel betrokken zijn bij met hun werknemers  en het gevoel geven er mee  samen te werken. 

WAS JIJ AL GELIJK BINNEN DIT BEDRIJF BEGONNEN TE WERKEN?

‘Hoewel het een familiebedrijf is van vier generaties, was het niet gelijk vanuit mijn jeugd het idee om binnen dit bedrijf iets te gaan doen. Dat ik in het bedrijf ben gestapt, is pas veel later gekomen.’

WAT WAREN JE IDEEËN DAN EERST, VOORDAT JE IN HET FAMILIEBEDRIJF STAPTE?

Ik ben eerst een tijdje in militaire dienst geweest als marinier en wilde daarmee ook verder. Maar in die periode kreeg ik een relatie, die hier niet zo achterstond. Ik was toen ook eigenlijk nog zoekende. Zo heb ook nog eerst iets in de sportwereld gedaan en zo al zoekende is eigenlijk het idee ontstaan om toch in dit bedrijf te gaan werken. Zo ben ik toen met mijn vader om de tafel gaan zitten. Ik was in die tijd 21 jaar, eerst ben ik vakopleidingen gaan volgen, om daarna de hele bedrijfsvoering van mijn vader over te nemen. Dat was na twee jaar tijd dan ook een feit geworden.’

HOE ZAG HET BEDRIJF ERUIT TOEN JIJ HET OVERNAM?

‘Het bedrijf was destijds nog een heel erg simpel en basic schildersbedrijf. Mijn vader had ook een heel andere visie over het bedrijf, dan ik had. Het is in die jaren dat ik in het bedrijf kwam, ook gegroeid. Wel heb ik nog een bouwkundige opleiding gevolgd. Op die basis ben ik langzamerhand het bedrijf gaan moderniseren. In juni 1991 heb ik het officieel overgenomen en ben diverse dingen gaan veranderen. In 1996 kwam ook mijn broer in het bedrijf en een jaar later heeft mijn vader zijn aandelen aan ons verkocht.

HOE ZIJN DE TAKEN VERDEELD TUSSEN JOUW BROER RICK, EN JOU?

‘Rick doet voornamelijk alle calculaties, het uitrekenen van de werkzaamheden. Hij onderhoudt hiervoor contact met klanten en relaties. Verzorgt alle producties, wat het bedrijf uitgaat en offertes. Hij zit voornamelijk op kantoor en verzorgt ook alle tenders, contracten, certificeringen en veiligheid, enz. Dat werkt Rick allemaal uit. Mijn taak is vooral de interne zaken, de bedrijfsvoering, het personeel, de inkoop en alles erom heen. Ik doe de acquisitie  en stuur de hele uitvoering. Daardoor zit ik heel veel buiten. Deel mensen in en zorg dat het werk op de juiste manier wordt gedaan.’

DAT ZIJN GROTE ONTWIKKELINGEN GEWEEST MET VEEL WISSELINGEN?

‘Ja zeker, mijn broer is ook mede-eigenaar geworden. We zijn ook veel gecontroleerder aan het werk gegaan. Schilders zijn echte vrijbuiters. Zij hebben zo hun eigen verantwoordelijkheid binnen hun werk en daar heb ik gewoon veel meer structuur ingebracht met allerlei vernieuwingen, materialen, veiligheid, certificeringen, enz. , alles wat maar haalbaar is op dit gebied. Dit is natuurlijk door de jaren heen steeds meer gegroeid. Ook was het bedrijf tot 2010 veel groter dan nu. We hadden echt wel zo’n 50 werknemers, echte schilders, in dienst. Maar na de crisisperiode is dat anders geworden en hebben wij met flexibeler  personeel te maken gekregen.’

ZIJN DEZE VEILIGHEIDSCERTIFICATEN OOK ECHT VERPLICHT?

‘Dat hangt heel erg van de opdrachtgever af. Op een gegeven moment werd er steeds meer om gevraagd, wat ik ook heel logisch vind. We werken nu voor veel instellingen, zoals op Schiphol, Gemeentelijke Vervoerbedrijven, enz. Dit soort bedrijven vraagt  daar zeker om. Dat is terecht en daar zijn wij best goed voor uitgerust.’

WAT WAS DAT VOOR JOU OM ALS VRIJ JONGE JONGEN EEN ZAAK VAN JE VADER OVER TE NEMEN?

‘Dat leiding geven zat altijd al in mij. Het was voor mij ook heel apart om daar zo in te komen. Ik was binnen dit bedrijf nog een van de jongeren. Mijn vader had al mensen in dienst, die al heel lang bij hem werkten en zelfs zijn broer, die ook  al jaren meeliep, moest ineens gaan doen, wat ik wilde. Dat was in de beginjaren niet heel gemakkelijk geweest. Ik heb ook best wel veel mensen ontslagen in die tijd, gewoon omdat zij mij niet bevielen. Dat waren van die werknemers, die altijd maar op verworven competenties terugvielen. Zoals om drie uur in de middag al naar huis gaan  en dan ook nog met een blik verf mee. Ja, dat liet ik niet meer toe. Dat was toen heel veel stoeien. Gelukkig kon mijn vader het wel direct aan mij overlaten en vond het allemaal wel mooi en prima, dat het nu ook anders ging.’

HEB JIJZELF OOK NOG  GESCHILDERD?

‘Ja, ik heb  anderhalf jaar echt voor mijn vakdiploma’s geschilderd en ben toen nadat ik die had, eerst in een ander bedrijf gaan werken als uitvoerder om zo eerst goed te kijken, hoe alles werkt. Daarna heb ik pas het bedrijf van mijn vader overgenomen.’

JE SPRAK NET OVER DE CRISISPERIODE VAN 2008, WAT HEEFT DAT VOOR JULLIE  BEDRIJF BETEKENT?

‘Dat was een moeilijke tijd. Eerst was het voornamelijk moeilijk in de bouwsector, want dat liep heel sterk terug. Wij zitten voornamelijk in het onderhoud en dat betekent dat voor ons de weerslag van de crisis later kwam, meer in 2009-2010. Wij zijn toen ook drastisch afgeslankt, maar hebben gelukkig geen mensen hoeven te ontstaan. Alle medewerkers zijn op natuurlijke weg afgevloeid. En vanaf 2014  trokken de opdrachten in het werk weer aan en vanaf die tijd zijn wij dan ook  meer met flexibele werknemers gaan werken.’

WAT IS HET VOORDEEL VAN FLEXIBELE WERKNEMERS, WAAROM HEBBEN JULLIE DAARVOOR GEKOZEN? 

Dat je wat gemakkelijker van deze mensen afscheid kan nemen. De wetgeving op dit gebied is intussen weer sterk veranderd, maar wij werken er nog steeds mee.   Deze jongens krijgen een detacheringscontract. We hebben vaste partijen, waar we mensen van inhuren. Al deze arbeidscontracten zijn dan voor een bepaalde tijd. Ook hebben wij nog veel mensen lopen met een vast contract, zo hebben wij schilders die al 30 jaar hier werken. Wij hebben 23 schilders voor vast en ongeveer vijf á 10 schilders met een flexibel contract.’

EN HOE KOM JE DAN AAN JE OPDRACHTEN, HOE WERKT DAT?

In de tijd van mijn vader gingen de opdrachten nog één op één en was zijn klantenkring nog heel beperkt. Je kreeg voornamelijk opdrachten door het je te gunnen. Uiteindelijk is die hele markt veranderd met veel meer concurrentie en meervoudige aanvragen. Zelfs op Europese aanvragen. Het is nu uiteindelijk allemaal contractwerk en via tenders.’

WAT IS EEN TENDER? 

Dat is een aanvraag van een grote compagnie/instelling, die zetten een tender uit om bepaalde werkzaamheden aan te vragen. Daar kan iedereen op inschrijven. De opdrachtgever bekijkt dan de inschrijvingen op basis van   kwalificaties, certificeringen en ervaring. Zo worden  jouw kwalificaties, enz. beoordeeld en kan je laten zien hoe je als bedrijf alles wel of niet op orde hebt. Natuurlijk is de prijs belangrijk. Maar het is niet het enige criterium. Ook de kwaliteit is van groot belang.’ 

IS DAT NIET HEEL MOEILIJK OM ZO EEN OPDRACHT BINNEN TE HALEN?

‘Dat ligt aan je kwalificaties en de ervaring van je bedrijf. Een naam zegt niet zo gek veel meer. Via tendernet kan je nu een aanvraag ophalen, die ons geschikt lijkt en daar ga je dan op in.’

IS DAT NIET HEEL SPANNEND?

‘Ja, zeker, en ook heel veel werk. Reageren op een gemiddelde tender kost zo minimaal twee tot vijf dagen manuren. Daar zijn we ook naar toegegroeid en je selecteert ontzettend voor. Je kijkt  alleen naar de aanbiedingen, waar je echt interesse in hebt. Maar het is ook andersom. Er zijn ook opdrachtgevers, die ons op de hoogte brengen en laten weten, dat hun opdracht er aan komt en vragen dan of wij alsjeblieft mee willen doen aan die aanvraag. Het gebeurt dus ook, dat ze je voor selecteren. Zij mogen dat aangeven als ze dat willen. Maar zo hebben wij een aanvraag toegezegd gekregen van een parkeergarage in Amsterdam, om al het staal en constructiewerk te gaan doen, maar dat is door de coronatijd teruggetrokken. Dat zou heel veel werk zijn geweest, zoiets gebeurt ook.’

BIJ EEN OPDRACHT DIE  ONVOORZIEN WORDT AFGEBLAZEN, HEBBEN JULLIE BIJ EEN TWEEDE AANVRAAG DAN VOORRANG?

‘Nee, dat heb je niet. Je weet niet hoe  hun besluit dan weer wordt genomen. Misschien krijgen we deze opdracht wel, maar dat weet je niet, dat hangt weer af van de markt op dat moment . Ze kunnen het dan misschien voor een lagere prijs kwijt. Wij kunnen echt goede kwaliteit leveren en daar gaat het meestal om. Dat is wel heel belangrijk, maar voor de rest kan ik dat niet inschatten, wat hun keuze straks zal worden.’

DAT WAS VROEGER DUS ECHT WEL ANDERS?

‘Vroeger kon je echt gewoon met iemand een afspraak maken, koffie drinken en dan met een aanvraag de deur uitgaan. Dat is nu wel helemaal veranderd. Wat we wel doen met de klanten die wij hebben: die ontzorgen we goed en helpen wij netjes. Zo hebben wij ook een deel vaste klanten met vaste contracten.'

TOEN JIJ BEGON MET HET VERANDEREN VAN DIT BEDRIJF, IS HET OOK ZO VOOR JOU GEGAAN OF ZIJN ER VEEL ONVOORZIENE GEBEURTENISSEN GEWEEST, WAAR JIJ JE JUIST BIJ MOEST AANPASSEN?

‘Zeker, in de beginjaren was het allemaal redelijk goed te handelen en te behappen. Maar zoals bij de crisis van 2008, dan heb je ineens mindere jaren, en dat moet je wel aankunnen. Er ging ook heel veel veranderen in de bouwsector, vooral na die bouwfraude, waar wij dan niet zelf direct mee te maken hadden. Het ging ineens niet meer onderhands. Dat was ook niet altijd goed en ging ook niet meer. Hierdoor kwam er weer een keurige concurrentie. Dat is juist prima.

Ook zijn wij op een gegeven moment verhuisd, en hebben toen weer veel nieuwe  investeringen gedaan en ook weer veel geïnvesteerd in mensen. Wij hebben namelijk altijd heel veel mensen opgeleid. Wij zijn echt een leerbedrijf, maar er is steeds minder animo voor het schildersvak, dus ook weinig leerling-schilders. Dat is wel een probleem. Daar zijn we nu ook heel flink mee bezig binnen het bedrijfschap om daar wat aan te doen. Daar ligt een leuke uitdaging.'

WAAR KOMEN LEERLINGSCHILDERS VANDAAN?

‘Vroeger had je gewoon de LTS timmeren en schilderen. Dat is nu het VMBO-K en in die opleiding zitten niet meer specifieke vakken in. Als je kader doet, kan je een technische kant kiezen en daar zit van alles wat in. Daardoor is er een heel groot gat ontstaan. Hoewel ze wel bezig zijn, dit te gaan opvangen. Er zijn nog steeds wel opleidingen bij het ROC, die wel een schilders-klas kent, maar dat moet nog veel breder.’

ZIJN ER NOG MEER EXTERNE FACTOREN, DIE HET BELEID HEBBEN VERANDERD?

‘De wetgeving t.a.v. oplosmiddelen en dat soort zaken. De producten zijn van traditionele basis naar heel andere producten gegaan. Dat is een heel goede ontwikkeling geweest. Wij zijn allemaal veel groener gaan werken. Juist onze branche was best heel belastend voor het milieu met onze producten. Zoals ons  afval t.a.v lege blikken verf, maar ook met de verfschraapsels en dat soort dingen. Dat is nu allemaal vergroend.’

MAAR ZATEN DAAR OOK NIET EXTRA KOSTEN AAN DIE VERGROENING?

‘Ja, absoluut, maar uiteindelijk bereken je dat weer door. Juist bij de tenders word je behoorlijk gescreend voor deze wetgeving door vragen zoals: ‘hoeveel auto’s rijden er bij jullie elektrisch en hoe is jullie visie? Hoe ver zijn jullie gevorderd met de verduurzaming in j het bedrijf ?’ Zo was het bijvoorbeeld normaal om elke zes jaar het onderhoudsschilderwerk te doen;  dat doen wij nu om de acht jaar. Ook gaat de hele bedrijfsadministratie digitaal, wat bijvoorbeeld weer heel veel papier scheelt.’

DAT IS OOK WEER ZO’N OMSLAG OM TOTAAL DIGITAAL JE BOEKHOUDING EN ADMIMISTRATIE TE WILLEN GAAN DOEN.

Ja, daar staat nu de vierde generatie voor en dat is mijn zoon, Job. Hij is beoogd om mijn taak over te nemen . Wij wisten al dat we de hele boekhouding en administratie anders wilden gaan doen. Daar waren we al mee bezig en vroegen wij Job of hij daar in wilde duiken en dat wilde gaan opzetten. Die kan dat zo veel sneller en gemakkelijker dan wij. Dat heeft hij ook zo opgepakt en dat gaat hem goed af. Ook gaat hij al met mij mee naar de werken en ook doet hij al wel wat acquisitie. Maar als het straks allemaal digitaal verloopt , kan hij straks die hele boekhouding met een paar uur per week helemaal afwerken.’

JE HEBT HET OOK OVER ACQUISITIE, HOE DOEN JULLIE DAT?

‘Dat is heel breed, zoals de contacten van relatie op relaties. Uit de leveranciers contacten, maar ook vanuit bestaande contacten komen verschillende opdrachten binnen. We zijn ook op internet heel goed zichtbaar geworden en natuurlijk via leads, de tenders.’

HOE IS VOOR JOU HET WERK IN DE LOOP VAN DE  TIJD VERANDERD?

‘Vroeger was ik veel meer buiten de deur en met mensen van hoog tot laag bezig om het werk te bekijken, of met iemand  samen te eten, of te golfen , etc. Dat is helemaal veranderd. de contacten zijn veel korter en directer geworden. Vroeger ging ik een offerte persoonlijk aanbieden en nu gaat het via de mail. Ze mailen een reactie terug en zo maken we de deal dan rond. Overigens doe ik ook nog wel persoonlijk zaken, alleen veel minder.’

ZIJN JE CONTRACTEN ALTIJD AANGENOMEN WERK OF OOK WEL OPDRACHTEN PER UUR?

Nee, het meeste is wel aangenomen werk. Ik heb wel servicewerk voor woningbouwverenigingen, waar kleine klusjes per uur worden betaald en het materiaal, maar dat is vast contractwerk. Als het werk meer dan vijf uur op een dag is, dan wordt het altijd in meters gedaan. In  hoofdlijnen is het eigenlijk altijd aangenomen werk. We doen ook heel veel verschillende werkzaamheden, zo hebben we net 22 bruggen geschilderd in Amsterdam, we werken op Schiphol, juist vaak in de nacht om de passagiers te ontlopen, doen prachtige monumentale panden op de grachten en zijn nu ook weer bezig voor het GVB, aan de metro’s te werken. Het is een heel mooi vak, echt een heel mooi beroep. Het is fijn om met mensen bezig te zijn, met mensen op de werkvloer en iets mooi aan te pakken en er iets moois van te maken. Zo controleer ik ook altijd overal het werk  persoonlijk, hoewel ik ook jongens heb lopen, die het in de gaten houden, maar het is heel belangrijk voor de kwaliteit dat ikzelf ook ga kijken. Ik vind dan ook nog steeds het schildersvak echt een heel mooi en boeiend vak.’

ADVIES STARTER:

 

• Zorg dat je bedrijfsvoering en je boekhouding in orde zijn

            als je een rekening gaat sturen, dan moet alles in orde zijn

            en de regels die erbij komen naleven.

 

• Begin niet zomaar in deze branche, er komt veel meer bij kijken in eerste instantie, dan je denkt. 

 

• Je moet een bedrijfsstructuur hebben met een visie.

 

John de Meijer - directeur - Schildersbedrijf SAN BV Sniep 109 1112 AJ Diemen Mail: john [at] san.nl Website: www.san.nl