INTERVIEW met MARJOLEIN van der WAL, Art & Fashion, Mar-vellous

Mijn taal is beeld.

Ik wil graag met mijn werk en

dan textiel als materiaal

mijn ideeën en ervaringen delen.

Al mijn materialen en textiel zijn hergebruikt.

Tijdens het creëren van mijn werk ontstaat

door die omzetting iets nieuws,

dat voelt als een voorbeeld voor mijn eigen transformatie,

die ik doorgemaakt heb.

Marjolein van der Wal (1976) is een kunstenares pur sang. Alles in haar leven is gericht op haar werk. Na haar studie aan de Modeacademie is zij kunstacademie gaan doen in Amsterdam, richting textiel. Zij heeft het lesgeven als ZZP-er aan MBO’s altijd gecombineerd met haar eigen kunstbedrijf Mar-vellous. Die keuze als zelfstandige had ze al gemaakt, vanaf het moment dat ze afgestudeerd was. Zij wil vrij zijn in haar keuzes in het leven. Haar missie is het uitbeelden van haar innerlijke weg, die zij in het leven is gegaan. Marjolein wil dat delen door haar beeldtaal in de textiel. Zij heeft een heel duidelijke boodschap en daar gaat zij nu helemaal voor en heeft sinds een paar jaar gekozen om ook helemaal voor haar kunst te gaan en heeft het parttime lesgeven gestopt. Een grote stap in haar leven, die zij wil uitdrukken in de aankomende expositie STARWAY TO HEAVEN in Alkmaar. Marjolein is altijd heel erg in beweging, dat maakt haar verhaal zo boeiend.

HOE KWAM HET, DAT JE NA JE STUDIE OOK NOG LES BENT GAAN GEVEN?

‘Na mijn studie ben ik daar eigenlijk ingerold en had daar veel plezier in. Ook daar kon ik mijn kennis op een bepaalde manier delen. Dat lesgeven heb ik zo’n 18 jaar gedaan, naast mijn eigen bedrijf MAR-VELLOUS. Dat werkte goed, ik kreeg echt inspiratie van het lesgeven, maar het kostte ook veel energie, zodat ik uiteindelijk de stap heb genomen om dat te stoppen en helemaal alleen nog maar te gaan voor mijn kunst. Dat was voor mij een heel innerlijk proces. Ik wil mij nu nog alleen maar focussen op mijn kunst.’

HOE HEB JE DAT AL DIE JAREN ZO KUNNEN COMBINEREN?

‘Doordat ik altijd parttime les gegeven heb, was dat goed te combineren. Doordat ik de art direction deed tijdens feesten van vrienden ben ik het festival- en nachtleven ingerold met mijn bedrijf. Dat waren activiteiten van styling, decor- ontwerpen tot fashion performances, maar ook de verzorging van achtergronddansers bij DJ’s en aankleden van bands en DJ’s. Dat werk heb ik eigenlijk altijd gedaan naast mijn lesgeven.’

HOE DEELDE JE DIE TIJD DAN IN?

‘Het werk lag ongeveer fifty-fifty qua uren werk. Ik was wel wat meer met mijn eigen bedrijf bezig, want daar haalde ik de meeste energie uit. Maar ik heb ook een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel en dan is het lastig als je met mensen werkt. Bijvoorbeeld bij een conflict met een leerling. Dat wilde ik die avond wel opgehelderd krijgen. In het onderwijs was ik onder andere mentor en stagebegeleidster.'

TOCH HEB JE 18 JAAR LESGEGEVEN, NAAST JE EIGEN BEDRIJF?

‘Ja, het ging altijd eigenlijk wel goed, ik haalde uit mijn eigen creativiteit heel veel energie. Maar ook omdat ik de inhoud van de lessen van kunstgeschiedenis tot vakken als handwerkvaardigheid heel fijn vond om te delen. Bij die doelgroep zaten er altijd wel leerlingen, die het echt oppakten en dat was dan heel leuk.’

WAS HET LESGEVEN WEL IN LOONDIENST?

‘Nee, vanaf 2007 heb ik altijd als ZZP-er gewerkt, ook het lesgeven viel hieronder. Vanaf die tijd was ik afgestudeerd. Ik factureerde al gelijk mijn lessen. ik ben nooit in loondienst geweest. Zo had ik ook verschillende projecten, waar ik les voor gaf, zoals bijvoorbeeld bij de Theateropleiding, dan weer een project bij Art en Design. Het leek wel een soort dienstverband, omdat ik daar vaak heel lang werkte, maar alles ging uiteindelijk wel per factuur.’

HOE IS DAT GEGROEID, DAT JE ALS ZZP-ER LES GAF?

‘Ik weet nog dat ik tijdens het einde van mijn studie een klusje deed met kostuumontwerpen en zij zeiden toen tegen mij, dat ik een factuur moest sturen voor deze opdracht. Maar ik was toen nog helemaal niet ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Dat ben ik toen gaan doen en dat ging allemaal heel gemakkelijk en kon ook zó een BTW-nummer laten registreren. Ik had toen nog geen eens een ondernemersplan. Toen had ik opeens een bedrijf.'

WAT VOOR EEN BEDRIJF HEB JE PRECIES?

‘Ik maak kunstwerken van voornamelijk textiel, waar ik mijn visie in kan uitdrukken. Nu werk ik aan totem-achtige wandobjecten van zo’n 2 bij 3 meter, van voornamelijk hergebruikte stoffen en opnieuw geïnterpreteerde kledingstukken. Bijvoorbeeld wat een eerst jasje was wordt nu een hoofdtooi. En daarnaast heb ik nog een stichting ‘Les Avant nu’.

WAT VOOR EEN STICHTING IS DAT COLLECTIEF ‘LES AVANT NU’?

Les Avant Nu is een stichting, die ik heb opgericht. De naam is een woordspeling en staat voor de kinderen van nu, de spelende kinderen, de naakte kinderen. Een staat van puurheid. De visie is o.a. een uitnodiging om ruimte te geven aan je innerlijke kind om weer te kunnen spelen, zonder restricties of regels. Zo heb ik zelf met collega’s veel gefreewheeled, met no-limits. Deze stichting is spelenderwijs ontstaan met collega’s.’

JE HEBT VANAF 2007 JE EIGEN BEDRIJF, WAT VOOR EEN VISIE HAD JE ERBIJ?

‘Ik wilde altijd al een eigen bedrijf, dit ging heel soepel en is daarom in een sneltreinvaart gegaan. Ik wil met mijn werk en textiel als materiaal mijn taal delen, mijn beeldtaal.’

WAT BEDOEL JE MET BEELDTAAL, WAT WIL JE UITDRUKKEN?

‘Mijn werk is op dit moment een zelfonderzoek naar identiteit. Daarbij wil ik ook anderen inspireren door een spiegel voor te houden. Daar ligt dan voor ieder een kans dat er nog veel te ontdekken valt in jezelf. Dat doe ik met mijn huidige project Starway to Heaven.’

HOE GEEF JE DAT PROJECT VORM?

‘Door middel van zelfonderzoek naar archetypen vertaald in 12 godinnen. Wij zijn ook niet zomaar één type, maar we zijn van alles wat. Wij zijn vergeten, dat wij veel meer zijn, wij zijn in ons leven vaak onbewust in hokjes gezet, en dat kan je doorbreken. Dat is de communicatie met dit werk, om uiteindelijk te delen, wat communicatie op zielsniveau is. Alle godinnen hebben een eigen stijl, materiaal en kleur. Het zijn wandobjecten van textiel. Mijn rode draad in mijn werk is de spiritualiteit en zelfonderzoek, maar ook juist het inspireren van anderen. Dat komt allemaal samen in dit project, waar ik nu mee bezig ben.’

DAT WORDT DAN NOG HEEL SPANNEND, HOE DIT GAAT UITWERKEN

‘Ja, zeker, over een maand heb ik een expositie, waar deze werken en gedachtengoed allemaal gelanceerd gaat worden. Dit is de eerste expositie met deze visie erachter. Dat is heel spannend en heel erg leuk om te doen. Ik heb er heel veel zin in. Mijn werk gaat over transformatie. Transformeren van denkwijzen van bepaalde negatieve overtuigingen. Deze kan je keren tot iets positiefs. Dat is mijn eigen ervaring, die wil ik graag delen.’

OMDAT JE JE VRIJ HEBT GEMAAKT VAN JE OPDRACHTEN EN LESGEVEN, KAN JE DIT NU ZO DOEN?

‘Ja, nu ben ik wel helemaal vrij werk aan het maken, nadat ik besloten heb geen lessen daarnaast meer te geven. Vrij werk is kunst maken zonder opdracht. Dit doe ik nu de laatste paar jaar. Ook werk ik niet alleen met mijn denkbeelden en ervaring over transformatie, maar ik werk ook praktisch heel duurzaam.’

DUURZAAM WERKEN VIND JE EEN BELANGRIJK ASPECT IN JE WERK?

‘Ja, ik hergebruik bijna al mijn materialen van alle opdrachten, die ik in voorgaande jaren heb gemaakt. Deze kostuums worden nu getransformeerd in de huidige kunstwerken. Ik geef er een andere functie en/of betekenis aan. Ik heb voor dit project ook bijna niets nieuws gekocht, bijna alles is getransformeerd. Deze kleding is al op zoveel plaatsen geweest in verschillende shows en door verschillende mensen gedragen. Het heeft dus al hele een geschiedenis doorgemaakt en daardoor een soort ziel gekregen. Nu worden deze stukken in mijn nieuwe werken vereeuwigd.’

WAAR KOMEN AL DIE KLEDINGSTUKKEN VANDAAN, DIE JE IN DE LOOP VAN DE JAREN GEMAAKT HEBT EN NU HERGEBRUIKT?

‘Al mijn kledingstukken, die ik gemaakt heb, waren niet voor de verkoop, maar had ik als het ware uitgeleend aan diverse shows waar ik aan werkte. Ze zijn steeds weer bij mij teruggekomen en heb ze in mijn atelier en deels thuis opgeslagen gehad.’

GROTE PLANNEN DUS, DIE NIET ZOMAAR GELANCEERD KUNNEN WORDEN. IS DAAR NIET GERICHTE MARKETING VOOR NODIG?

‘Om dit werk te lanceren, ben ik de marketing voor mijn bedrijf onder de loep gaan nemen. Dat is goed om ook te doen. Ik ben echt een maker en om jezelf te blijven ontwikkelen en voor de ontwikkeling van je bedrijf, raad ik iedereen aan een coach te nemen. Het liefst iemand, die ook je vak begrijpt, maar ook die ondernemersvaardigheden kent. Zeker nu ik een nieuwe weg ben ingeslagen door alleen nog voor mijn kunst te gaan. Werk ik zonder opdrachten als autonoom kunstenaar. Natuurlijk heb ik wel een groot netwerk, maar dat zijn niet speciaal de kopers van de kunst die ik nu maak. Ik ben een nieuwe doelgroep aan het aanboren.’

JE FOCUST JE OP EEN NIEUWE DOELGROEP, WIE ZIJN DAT?

Voor de grote werken van 3 meter, passen bij verzamelaars, galeries en kunstcommissie van openbare ruimtes. En open minded , bewuste mensen met een creatieve mind. Om mijn kunst toegankelijker te maken en het budget te drukken, maak ik deze kunstwerken nu ook in het klein, zodat ze ook in een huiskamer, gang, etc. kunnen hangen.’

HOE DOE JIJ DEZE OMWENTELING FINANCIEEL?

‘Ik zit in een soort van overbruggingsregelingsfase. Ik heb een BBZ bij de gemeente aangevraagd. Dat was net nog voor de lock-down begon. BBZ (Besluit Bijstand Zelfstandigen) is een soort lening voor 2 jaar maximaal voor een overbruggingsperiode. Het is niet hetzelfde als de bijstand. Zo moest ik een ondernemersplan laten zien, hoe ik denk dit komende jaar geld te gaan verdienen. Nu moet ik mede voor die BBZ-regeling echt gaan focussen op de verkoop. Dat doe ik samen met mijn coach. Wij kijken samen hoe wij ons het best op de markt kunnen profileren.’

HOE DENK JIJ JE OP DE MARKT GOED TE PROFILEREN, WAT ZIJN JOUW PLANNEN?

‘Zo is een tentoonstelling een heel goede manier om je werk te laten zien bijvoorbeeld. Hoewel de meeste verkoop normaliter pas daarna plaatsvindt. Het voelt voor mij best nieuw allemaal, maar ik heb er wel heel veel zin in. Ik wil graag dat mijn werk gezien wordt en bij mensen thuis een plaats gaat krijgen.’

HEB JE NOG MEER PLANNEN OM JE TE PROFILEREN?

‘Een vaste klantenkring is heel belangrijk. Veel mensen kopen kunst niet impulsief. Dus het is wel even heel spannend wat er verkocht gaat worden. Mijn uitdaging ligt vooral, hoe ik leuke dingen kan bedenken om het contact te houden. Bij de aankoop van een kunstwerk krijg je op papier een persoonlijke boodschap specifiek over het werk. Ik heb bij elk kunststuk een verhaal en wil zo de bezoeker wat meegeven als een soort van beleving.’

DE PROCESSEN ZIJN SOMS INTERESSANTER DAN HET EINDRESULTAAT, ZEG JE?

‘Ja, en het hoeft allemaal niet perfect te zijn, maar het delen van ervaringen en ideeën, daar ligt mijn uitdaging. Als alle godinnen af zijn, dan maak ik als eindwerk een lichtobject waar alle godinnen als het ware oplossen. Daar wil ik mee uitdrukken dat iedereen eigenlijk een ster is die in zijn kracht mag staan en mag stralen. Dat is mijn eindresultaat. Dat komt pas na dit event als volgende stap.’