Medewerker bij De Stadsbouwmarkt Amsterdam BV

Deze doe-het-zelfwinkel bestaat eigenlijk al meer dan 40 jaar hier in de straat,

maar kende wel verschillende eigenaren.

Dat heeft veel verkoop veranderingen met zich mee gebracht.

Ook voor mij.

Dat maakt het zo boeiend.

Paul Wessels, 63 jaar, is nu 7 jaar werkzaam in deze winkel,

(nu: De Stadsbouwmarkt Amsterdam BV),  hier in de J.P.Heijestraat 97-99.

Paul is overigens niet de eigenaar van de BV, maar een werknemer in De Stadsbouwmarkt. Doordat hij precies op een kruispunt van dit bedrijf zijn loopbaan in deze winkel is begonnen, werd het een heel boeiend gesprek.

Hij kan heel beeldend vertellen hoe dit verloop zich heeft voltrokken en wat voor een rol hij daarin heeft gespeeld.

Het dynamische gesprek over de ontwikkelingen van De Stadsbouwmarkt, geeft aan hoe hij, als werknemer, zichtbaar betrokken was bij de overnames van deze winkel.

Als je deze bouwmarkt betreedt, zie je dan ook gelijk de ruime keuze aan producten en het ademt de energie uit van en voor goed vakmanschap.

Alles op het gebied van (thuis-)klussen is hier te koop en je voelt gelijk de ruimte voor de nodige begeleiding bij je vragen, die je vaak nog hebt bij het klussen.

Heerlijk dat zulke winkels nog bestaan.

Even weer dat gevoel te hebben dat je welkom bent en ze er voor jou zijn.

WAT KWAM JIJ TEGEN, TOEN JE HIER 7 JAAR GELEDEN KWAM TE WERKEN?

‘Dan ga ik eerst even terug in de tijd, voordat ik hier werkte.

Namelijk eer ik hier kwam werken, was deze winkel een heel goedlopend familiebedrijf WALSTAAL.

Dit familiebedrijf was een winkel voor ijzerwaren waar dhr. Wals samenwerkte met zijn twee dochters en zijn schoonzoon. Tevens werkte er nog een medewerker mee.

Toen op een gegeven moment dhr. Wals wilde stoppen, bleek dat zijn dochters de zaak niet wilden overnemen.

Dit hield in, dat dhr. Wals, toen al 74 jaar, zijn bedrijf moest verkopen.
Vooraf aan de verkoopperiode heeft hij zoveel mogelijk via opheffingsuitverkoop zijn inventaris verkocht. De winkel was na deze verkoop behoorlijk leeg en kende nauwelijks nog een breed assortiment.

Pas bij de verkoop en overnameperiode aan de volgende eigenaar, dhr. Bouhri, die zelf een schoonmaakbedrijf had, kwam ik in dienst als werknemer.

WAT MAAKTE HET VERSCHIL VOOR JOU BIJ DIE OVERNAME?

Bij deze overname zag ik met lede ogen aan, hoe dit bedrijf met een heel klein inventaris startte. Dat was een gevolg van de opheffingsuitverkoop van de vorige eigenaar, maar waar niet veel meer bij kwam.

Alles wat er nog bij werd gekocht was voornamelijk uit andere overnames, dus ‘losse’ ijzerwaren producten, d.w.z. producten, waarvan je niet meer wist, waar dat ingekocht was en waarvan je alles handmatig moet aangeven, wat ervan verkocht was.

Ook veel goedkope ‘Eurowinkels’ artikelen, waar je niet veel aan had in deze branche. Zogezegd de keuze voor deze goedkope spullen van de nieuwe eigenaar was deze zaak niet waardig.

Gewoon m.i. zeer goedkoop en slechte kwaliteit.

Deze keuzes waren voor mij moeilijk aan te zien, ik had hier gewoon heel andere ideeën over om deze zaak te runnen.

Onze visies over dit bedrijf waren dan ook heel verschillend.

Door dit beleid maakte deze winkel ook geen groeiende omzet, maar ging het juist steeds meer achteruit.

Voortdurend “nee”-verkopen, werkt niet.

Wat inhield, dat je soms klanten had, die je maar deels kon helpen en klanten, die je niets kon verkopen, omdat het er gewoon niet was.

Hoewel de aanloop van klanten goed was, was de verkoop slecht.

Aan de vraag van de klanten konden we gewoon niet genoeg voldoen.

Ook niet om één of twee losse schroefjes te verkopen per klant, dat leverde gewoon niets op, al lijkt het dat je dan veel service biedt.

De vakken waren wel gevuld, maar bv. van één meter winkelschap lag er maar één van hetzelfde soort product.

Zogezegd in vaktaal: Het assortiment wat te leeg, dus eigenlijk te klein.

HOE BEN JIJ MET DEZE PROBLEMEN OMGEGAAN?

Ondanks dat ik het zag, dat het assortiment te smal was en de omzet te gering was, werd er te weinig aan gedaan. Dat was echt lastig om te zien gebeuren.

Zelf ben ik destijds begonnen om barcodes en labels bij de producten te gaan aanbrengen om zo de nodige gegevens digitaal te kunnen gaan administreren en de voorraad te controleren en ben ook blisters (plastic verpakkingen voor kleine producten) gaan aanschaffen om producten op deze manier verkoopwaardig te maken.

Dus meerdere ‘ losse’ schroefjes tegelijk in een zakje doen om zo meer efficiëntie te creëren en de overlevingskansen van dit bedrijf te vergroten.

Het was te veel handwerk, om al die niet gelabelde kleine schroefjes en losse artikelen, handmatig te registreren om zo te weten wat je voorraad is en wat je verkocht hebt en vooral wáár je het gekocht hebt.

Doordat de eigenaar in 2015 overleed, moest deze winkel weer worden doorverkocht.

Uiteindelijk had hij 3 jaar deze zaak gerund.’

WAT WERD JOU ROL TIJDENS DIE VOLGENDE VERKOOP VAN DE WINKEL?

‘Ik werd toen gevraagd door de notaris een aangestelde bewindvoerder, de winkel tijdens deze verkoopperiode open te houden en dat heb ik 10 maanden lang gedaan.

Dat betekende voor mij opeens 6 dagen in de week en minimaal 10 uur op een dag werken.

Het ging niet zozeer om nog te investeren in de zaak, maar om deze winkel gewoon draaiende te houden.

Dus wel inkopen doen, bestellingen bijhouden, klanten helpen, e.d.

Totdat alle schulden en de belastingen waren afbetaald.

Tijdens deze periode werd ik door de boekhouder ook gevraagd of ik deze winkel niet wilde overnemen, maar dat heb ik stellig geweigerd.

Ik wilde juist niet meer zoveel uren werken, ik probeerde juist meer rust in mijn leven te scheppen. Ik had genoeg gewerkt in mijn leven.

ER KWAM DUS WEER EEN NIEUWE OVERNAME, HOE WERKTE DAT VOOR JOU?

‘Ja, goed, dit was heel wat anders.

De Stadsbouwmarkt Amsterdam BV, die bestaat uit vier personen, heeft uiteindelijk dit pand met een duidelijke idee in 2016 aangekocht.

Er kwam ook direct een zaakvoerder voor deze winkel, Peter, die verantwoordelijk is voor deze vestiging.

Ook hij heeft net als ik bij hele grote bedrijven gewerkt en dan denk je gewoon ook groot en anders. Je weet dat dan dat je altijd in beweging moet blijven en je moet blijven ontwikkelen.

Tevens komt hij uit uit deze branche en is daardoor zeer vakbekwaam.

Met hem samenwerken is heel fijn, want wij delen onze ideeën heel erg en kijken ook met dezelfde blik naar de toekomst.

Beiden weten dat je moet blijven ontwikkelen, anders groei je niet.’

WAT WERD JOUW PLAATS IN DIT NIEUWE BEDRIJF?

‘Wat er gebeurde was dat de nieuwe eigenaren De Stadsbouwmarkt opnieuw gingen inrichten en bevoorraden, met een zeer gevarieerde keuze aan producten.

Doordat Peter, de zaakwaarnemer, uit deze branche kwam, had hij ook een heel uitgebreid netwerk opgebouwd.

Dat maakte het mogelijk, snel en efficiënt de inkopen te regelen. Hij wist precies waar je zijn moest.

Ook is nu in de hele winkel alles in barcodes en op blisters.

Nu valt ook de inkoop en je voorraad goed onder controle te houden. Daar hoeven we niet meer zoveel tijd aan te besteden

Zo houd je ook een goed overzicht over je verkoop in de winkel.

Overigens kom ik zelf niet uit deze branche, maar heb ik wel tijdens de afgelopen jaren mij goed ingelezen.

Dat vind ik heel belangrijk, dat je weet waarvoor je staat naar klanten toe.

Op deze manier ben ik er voldoende in gegroeid. Ik kan service bieden aan de klanten en ze helpen met hun vragen.

Dus voor mij en in de communicatie met Peter een duidelijke verbetering.

Doordat wij nu weer met zijn tweeën in De Stadsbouwmarkt staan, kan ik ook weer gewoon mijn 24 uur per week draaien, wat ik daarvoor ook deed.

Ja, ik kan mijn draai in deze nieuwe situatie, die nu al drie jaar gaande is, heel goed vinden.’

WAT HEEFT DE STADSBOUWMARKT ALS DOEL?

‘De Stadsbouwmarkt is tot nu toe hun eerste zaak en de bedoeling is na kapitaalvergroting meerdere zaken op te zetten in Nederland. Daar zijn ze al mee bezig, maar dat is nog groeiende.

Deze BV. heeft de kennis van zaken om zich echt te ontwikkelen en verder te groeien.

En door hun beleid in de afgelopen 3 jaar, zie je ook nu al de omzet stijgen met rond de 15%. Dat is best al heel mooi zo.

Besef wel, dat je met zo’n buurtzaak als deze niet echt rijk zult worden, een goede boterham, dat wel, maar verder niet. De kosten zijn zo hoog om zo’n zaak te runnen, de huur van een A-locatie, kosten personeel, onderhoud van de winkel, ed. die zijn enorm hoog.

Maar als je gewoon volhoudt en je uren maakt, ga je het redden.

Deze BV. wil bijvoorbeeld ook echt investeren in zijn personeel.

Zodat deze goed opgeleide, service verlenende werknemers het onderscheid kunnen gaan maken met de grote bouwmarkten.

Dit moet echt een buurtwinkel worden, waar de verkoper het aanspreekpunt is voor de klanten en jij het gezicht bent van de winkel.

Daar moet je ook zin in hebben, je moet wel gaan voor je vak.’

Dat straal je dan uit en dat geeft de klant vertrouwen.

HOE WERKT DE BOUWMARKT IN DEZE BUURT DAT VERDER UIT?

‘Deze locatie heeft bijvoorbeeld geen aantrekkende kracht buiten de stad, of misschien zelfs niet buiten deze buurt zozeer.

Het is ook gewoon duidelijk een buurtwinkel en zo is het ook opgezet.

Maar dat betekent wel als wij nu groeien in onze omzet, dat elders winkels in de buurt omzet inleveren. Daar moet je rekening mee houden.

Er is maar één taart te verdelen.

Dus je moet om zo te blijven groeien, je goed onderscheiden van andere soorten bouwmarkten.

Ik denk ook dat Peter, de zaakvoerder, vroeg of laat actief op internet met online verkoop zal worden. Dat zijn we nu nog niet. Eerst de opbouw van de winkel en dan zien we wel.

Maar ook dat wij met onze vakbekwaamheid en service verlenende inzet naar de klanten toe De Stadsbouwmarkt moeten runnen.

Met andere woorden, wij zijn er voor deze buurt en daar gaan we voor.

Dat spiegelt in je werk ook weer terug.’  

WAT HEB JIJ NU VOORAL GEZIEN IN JOUW HELE LOOPBAAN OM ALS ONDERNEMER TE KUNNEN BLIJVEN BESTAAN?

• ‘Ja dat is door de jaren heen, zie je dat het blijven durven veranderen en blijven ontwikkelen als onderneming noodzaak is.

• Doe je dat niet, dan ga je ten onder.’

• ‘Je móét mee met de stroom, zoals je ook digitaal mee moet.

• En in de branche van winkeliers: zorg dat je niet te veel dood geld hebt.

• Daarmee wordt gedoeld op té grote voorraden in een winkel, die dan té lang zijn blijven liggen en vaak niet meer verkocht kunnen worden.

• Eigenlijk moet je binnen een jaar in deze branche je inventaris of voorraad zeker een keer gerouleerd hebben door je verkoop.

• Doe je dat niet, dan verlies je veel kapitaal, dat natuurlijk fnuikend is voor je koopkracht.’

• ‘Blijf ook vooral enthousiast voor wat je aan het doen bent.

• Anders verlies je de grip op het bedrijf of het werk wat je doet.

• Vind het leuk wat je doet en ga daarvoor.’

De Stadsbouwmarkt Amsterdam BV J.P. Heijestraat 97-99 1053 GN Amsterdam Telefoon: 020- 33 450 99 Mail:  de.stadsbouwmarkt.amsterdam [at] gmail.com Website: via Facebook

Ik zag op straat al die fietsen geparkeerd staan en dacht die eigenaren worden mijn potentiële klanten.

Daar zag ik gewoon handel in.

Maar zorg wel dat je feeling hebt met je onderneming en vind het leuk, wat je doet.

Anders werkt het niet.

Rob van Zaane (66 jaar) is door-en-door een echte ondernemer en een enorme optimist.

In 30 jaar heeft hij zijn eigen rijwielenhandel WIEL TOT WIEL in de J.P. Heijestraat 154-160 laten uitgroeien tot een bekende dealer van kwaliteits- merken van zowel fietsen als scooters.

Bij binnenkomst word je al meteen omarmd door een opvallende blije sfeer en ook de ontvangst door het personeel is heel open en gastvrij. Het enorme pand biedt een scala aan nieuwe goede merkfietsen, kinderfietsen, topmerken scooters en heel grote keuze aan accessoires. Een winkel om heerlijk even in te dwalen en de typische geur van rubber van een rijwielhandel op te snuiven.

Het kan daar allemaal.

DE START VAN DE ONDERNEMING:

Rob van Zaane werkt al vanaf zijn 15de jaar en 9 maanden precies, dat was in die tijd de wettelijke grens om van school te mogen.

“Ik vond school maar niets en handel vond ik toen al leuk”.

Als eerste is hij in het familiebedrijf van zijn vader gestapt. Hij komt uit een gezin van drie broers  en deze zijn ook allemaal later ondernemers geworden.

“Ik ben de oudste van drie broers en wij hadden wel 4/5 bedrijven.

Deze bedrijven zijn we op een goed moment gaan opsplitsen, zodat ieder voor zichzelf kon beginnen. Er waren namelijk op een gegeven moment 3 kapiteins op een schip en dat is moeilijk. Dat was de reden om te gaan splitsen en om het grondig anders te gaan aanpakken. We deelden daarom onze bedrijven op. Alle broers kregen hun deel”.

Maar in 1988/1989 is Rob van Zaane uiteindelijk, door omstandigheden helemaal voor zichzelf opnieuw begonnen.

“Eerst had ik een pand een paar hoeken verderop in de straat gehuurd en na wat jaren kwam dit huidige pand vrij. Het was een voormalige supermarkt, die failliet was gegaan. Dit pand heeft de grootte van vier winkelpanden en was daardoor best duur. En ik betwijfelde of ik dat wel wilde uitgeven aan huur. Eigenlijk wilde ik ook helemaal niet echt veel groter worden, ik verdiende best goed 

in mijn vorige kleine pand. Maar na een tijdje ging de huur van dit huidige pand steeds verder omlaag en die huur werd zo laag, dat ik er wel in wilde en kon stappen.

Je moet heel goed uitkijken met een hoge huur, dat is één van de grootste handicaps voor ondernemers. Dat breekt veel ondernemers ook op, omdat hun marges gewoon te laag zijn van de producten, zoals bij mij dat ook het geval is. Je moet dus heel goed kijken waar je in stapt. Maar dit pakte uiteindelijk goed uit en het is nu al iets van 15 jaar zelfs mijn eigen pand.”

MOTIVATIE VOOR DEZE START:

Rob werkte al jaren in het familiebedrijf, totdat er omstandigheden in zijn privéleven kwamen, waardoor hij na alle afwikkelingen daarvan, besloot om in Amsterdam een nieuw leven op te starten.

En bij het zien van al die fietsen op straat, had hij voor zichzelf bedacht: “dat wordt mijn handel”.

Zijn vader’s bedrijf zat ook al in de rijwielenhandel, dus de opstap en keuze was niet moeilijk en gauw gemaakt.

“Maar ik wilde dit bedrijf op eigen kracht uit niets opbouwen. Het enige beginkapitaal dat ik had, was 40.000 gulden voor het oprichten van een BV. Tegenwoordig hoef je voor een BV niet meer zo’n bedrag te storten.

De belangrijkste reden om een BV te starten was, dat ik niet privé aansprakelijk wilde zijn. Niet eens zozeer om het belastingvoordeel, of wat dan ook. Je weet dat er altijd iets mis kan gaan en wilde van die aansprakelijkheid af en daar zat dan ook mijn hele startkapitaal in.

Hij begon zijn onderneming met één fiets onder de naam Wiel tot Wiel. Het opbouwen duurde  zeven jaar.

“Natuurlijk ben ik in die periode, in de avonden, mijn middenstandsdiploma en vakdiploma’s gaan halen. Ik wilde echt kwaliteit gaan leveren. En ik had er ook gewoon plezier in.

Hoewel ik gewend was  aan een groot bedrijf met een grote omzet en heel veel onroerend goed, zoals dat bedrijf bij mijn vader en broers was, wilde ik dit bedrijf op mijn manier gaan opzetten en wel zo als ze dat vroeger deden.

Van onderen op, van één fiets twéé maken en van twéé víér.

Zo ben ik begonnen”.

HOE VERLIEP HET NA DE START VAN JE BEDRIJF:

“Ja, starten lukt nog wel.

Beginnende ondernemers kunnen tegenwoordig zoveel starterssubsidie krijgen.

Vroeger was dat er helemaal niet. Maar veel starters houden het dan ook maar 4-5 jaar vol. Daarna zijn de subsidies op en zijn er meestal  net voldoende reserves opgebouwd. Dan heb je een probleem. Het geeft dus al heel gauw een scheef beeld voor deze beginners. Ze kunnen deze subsidies te gemakkelijk krijgen. Ze zien dan niet in, dat je het ook echt moet gaan waarmaken.

Natuurlijk vindt Rob dat die starterssubsidies een mooie opstap zijn, maar het moet er niet alleen bij blijven.

Zelf heeft hij totaal geen enkele subsidie gehad, en voelde daardoor gelijk hoe hard je moest werken om je onderneming te laten slagen.

“Gelukkig had ik die 40.000 gulden als beginkapitaal van mijzelf. Nog een geluk was dat wij konden leven van het salaris van mijn vriendin, die toen nog zelf een eigen baan had. Op deze  manier hoefde ik geen salaris uit mijn beginnende bedrijf te halen en kon ik zo langzaam mijn winkel opbouwen. Het was toen niet echt luxe, eerder een kwestie van overleven.

Zo kocht ik voor mijn bedrijf ook niet gelijk een blinkende Mercedes van mijn subsidiegeld, wat je nu zo ziet gebeuren bij jonge starters, maar een oude afgedankt busje van de Spoorwegen

Dat ging perfect.”

WAT WAS JOUW PLAN VOOR DIE OPBOUW:

“Ik wist al direct dat ik mij zou kunnen onderscheiden door goede service te verlenen en kwaliteits producten te verkopen. Ik heb nu alleen maar topmerken.

Ik heb ook nog nooit één advertentie gezet. Alles is op basis van mond-tot-mond reclame gegaan in de buurt. Dat werkte prima. Mensen vertellen het elkaar zo door als ze tevreden over hun aankoop en je service  zijn.

Het is hier ook altijd druk in de zaak.

Als je het op deze wijze doet, duurt de opbouw misschien wel wat langer maar dan is het ook heel stabiel.

Mijn onderneming bestaat nu al zo’n 30 jaar. Het is opgebouwd door eerlijk en hard werken en goed om je heen blijven kijken.

Deze zaak is zonder dubieuze neventransacties of nevenbedrijven te hebben aangegaan opgebouwd. Iets wat je namelijk steeds meer ziet gebeuren, dat het niet een eerlijk bedrijf is. De controle in Nederland is daarop mijns inziens echt heel slecht. Dat maakt het gemakkelijk om zo snel veel geld te verdienen. Dan staar ik wel eens blind op een heel snel groeiende zaak, totdat ze worden opgepakt voor criminele praktijken, die ze ernaast hielden.. Dan zie je deze sluwe concurrentie gewoon zo om je heen ontstaan. Maar daar begin ik echt niet aan.

Als je gaat starten met je onderneming moet je gewoon lange dagen durven te maken. In het begin werkte ik wel 80/90 uur in de week. Echt bijna dag en nacht. Maar ik vond het leuk en ben altijd positief naar de klanten geweest”.

WAT VOOR EEN CONCURRENTIE KOM JE NU NOG MEER TEGEN:

“De rijwielhandel is best een geleidelijke handel. De veranderingen in deze branche gaan niet zo snel. Maar er zijn zeker heel veel nieuwe vormen van concurrentie bijgekomen. Bijvoorbeeld toen ik begon, waren er ongeveer 50 fietsenhandels in Amsterdam. Dat zijn er nu zeker al 300. Niet dat elke winkel het lang volhoudt, want heel veel starters hebben geen idee, hoe je een fiets repareert. Ook hebben ze vaak slechte kwaliteit fietsen.

Je ziet ze starten en na 4/5 jaar weer verdwijnen. Sommige fietsenmakers, die bij mij zijn gestart, heb ik na een paar dagen weggestuurd, omdat ze niet voldoen. Ze hadden gewoon geen verstand van fietsen. Je moet echt liefhebberij hebben in je werk en ook gewoon voldoende verstand van je vak hebben. Anders gaat het niet.

Maar op dit moment als ze voor zichzelf gaan beginnen, zijn ze natuurlijk wel je concurrent.

Ook ervaart Rob concurrentie van de fietsverkopen via internet. Daar zijn de prijzen lager, maar ontbreekt de service. Toch ziet Rob hierdoor zijn marges stevig onder druk komen, een probleem waar de hele detailhandel mee te maken heeft.

“Je ziet steeds vaker hier mensen komen, die een scooter of fiets komen uitproberen en dan uiteindelijk online elders bestellen. Dat is echt lastig te hanteren.

Hier gaan ook werkelijk op de lange duur alle winkels aan kapot, hoewel ik denk dat het mijn tijd nog wel zal uitzingen.

Deze buurt hier heet niet alleen OUD WEST, maar ook GOUD WEST en WILD WEST. Hier woont echt van alles. Ook veel yuppies, die behoorlijk veel te besteden hebben en hun aankopen veel online doen. Zij geven niet veel om service en laten zo’n fiets dan zo op een gegeven moment in de straat staan wegroesten. Deze mensen zijn voor mij niet makkelijk bereikbaar.

Dan is er nog zo’n ding, De lease-fietsen. Dat is nu echt een grote concurrent aan het worden. Er zijn al lease-fietsen voor €15.00 per maand, die van slechte kwaliteit zijn. Maar jongeren maken een rekensommetje per maand voor hun maandlasten en calculeren dat bedrag gewoon even mee. Ze hoeven niets aan te kopen en voor elk dingetje en probleempje bellen ze even op. Maar dat is voor dat bedrijf uiteindelijk niet vol te houden. Ook vind ik het huren van zo’n fiets over de hele linie genomen ook een heel dure grap, je betaalt echt veel te veel voor wat je krijgt. Maar dat moet de tijd nog leren.

Afwachten tot de mensen inzien, dat ze ook echt te veel betalen.

Mijn inziens maakt zo’n leasebedrijf dan ook geen winst in de grote steden, want het is financieel ondoenlijk iedereen zo op zijn wenken en ook nog eens ter plekke te blijven bedienen voor die prijs.

HOE KAN JE MET DIT SOORT CONCURRENTIE NU REKENING HOUDEN:

“Sowieso afwachten tot de mensen inzien, dat ze te veel betalen voor wat ze krijgen. De tijd zal het leren, dat ze gaan inzien, dat het helemaal niet zo goedkoop is als ze denken. Dat is hetzelfde met leaseauto’s. Daar komen veel mensen ook al van terug.

Zo zie je dat er steeds nieuwe hobbels komen voor de ondernemer. Komt het niet uit de ene hoek, dan wel uit de andere.

Gelukkig zien ook de fabrieken, bij de grote merken als Gazelle, Batavus, enz. de fysieke handel op deze manier doodbloeden, als ze niet iets voor de vakhandel gaan doen. Zij zijn net zo afhankelijk van ons en wij van hen. Alleen op internet en met online-verkoop kunnen deze fabrieken niet draaien. De fabrieken zijn constant bezig de marges tussen internet en fysieke winkels gelijk te trekken, zodat wij evenveel korting krijgen als de internetwinkel. Ook webwinkels hebben ook hun kosten, zoals de bezorging, IT’ers in dienst, de investeringen van hun handel, e.d.

Als compensatie krijgen wij nu als winkeliers een vergoeding per m2, waarop ze hun hoeveelheid fietsen leveren. Dat betekent één fiets per m2. Ik heb bv. 50 Gazelle fietsen in de winkel staan, dan krijg ik voor 50 m2 vergoeding. Dat krijgen de webwinkels natuurlijk niet en zo kunnen wij onze prijzen drukken. Daar doe ik dan ook zeker aan mee om me zo te meten met die webwinkels. En op deze manier zijn de online verkopen niet per definitie goedkoper. Maar mijn marges zijn daardoor wel laag.

Ook heeft Rob een formule bedacht voor serviceverlening die webwinkels niet hebben. Dat kan niet onbetaald. Service kost gewoon geld en zonder marge is serviceverlening onmogelijk.

“Dus zit ik nu constant formules te bedenken.

Er zijn al twee wielerbedrijven, die een formule hebben met een gouden, zilveren en bronzen aanpak. De gouden aanpak houdt in, dat  je naast het betalen van de adviesprijs, je voorrang krijgt op alle service. Je bent altijd de eerste die geholpen wordt. De zilveren aanpak betekent dat je een servicebeurt gratis krijgt en de bronzen aanpak is dat je geen service krijgt, deze fiets is via internet geleverd en krijgt geen service aangeboden.

Dit soort formules worden uitgedacht, omdat je als ondernemer je niet zomaar kan laten overrulen. Je kan niet liggen te slapen als ondernemer, je moet altijd om je heen blijven kijken. Wijzelf, Wiel tot Wiel, hebben ook al een formule, die inhoudt, dat de klant verplicht is elke maand een servicebeurt te laten doen, anders vervalt de garantie.

Je wordt strenger, maar daar vraagt de consument zelf om. Ze willen het onderste uit de kan, en daar spelen wij dan weer op in. Dat maakt de onderhandelingen scherper. Is niet leuk, maar het is voor niemand leuk, maar zo gaat het wel liggen. Het kan niet anders, anders overleef je niet.

Tevens blijf je ook automatiseren, je boekhouding moet perfect zijn en je moet een website hebben.

Maar via internet fietsen verkopen, doen wij niet. Dat is weer zo’n grote investering aan programma’s en nieuw personeel om die data te beheren. Als je dat niet up-to-date bijhoudt, loop je achter de feiten aan. Dit zijn keuzes die wij zo gemaakt hebben en wij kiezen dáár dus niet voor.

Natuurlijk houd ik ook de grote webwinkels wel bij en zie dat ze lang niet allemaal zo goed lopen, ook zij hebben hun strubbelingen en hobbels.

Ik vraag mij af, wat zij uiteindelijk verdienen. Nogmaals die lease-fietsen service verdienen volgens mij nog helemaal niets, hoewel ze best een grote omzet hebben. Daar is hun service gewoon te groot voor.

Ik houd het echt wel allemaal goed in de gaten, maar voor de rest moeten we het afwachten.”

UITEINDELIJK HEB JIJ WEL GEKOZEN VOOR PERSONEEL:

“Ja, vanaf het eerste jaar heb ik al personeel. Ik heb mensen in de werkplaats en verkopers.

In mijn geval gaat zelfs mijn jongste zoon, (22 jaar), het van mij overnemen. Hij heeft daar zelf voor gekozen en wat mij betreft mag hij er zelfs elke dag nog zo mee stoppen. Hij weet wel heel goed waar hij voor staat, dus zijn keuze is wel heel bewust.  En hij wil het echt graag. Ik heb vier kinderen, die voor de rest allemaal geen ondernemer zijn, maar wel heel goede banen hebben. En zelfs mijn ene dochter, die in het onderwijs zit, komt zaterdags hier regelmatig helpen.

Ook mijn vrouw, die alle boekhouding, vanaf het begin heeft gedaan, ook toen de kinderen nog klein waren. staat regelmatig in de winkel”.

DE MOTIVATIE VAN ROB VAN ZAANE:

“Ja, als je onderneemt moet je naast de kosten en het salaris voor  jezelf en voor je personeel ook nog iets kunnen overhouden, daar werk je voor. Anders is het als ondernemer niet motiverend. Zo heb ik een paar jaar geleden enkele jaren met verlies gedraaid. Mensen kochten gewoon niets, dan moet je wel door kunnen. En ja, soms is ook je eigen motivatie wel eens weg, net als bij ieder ander. Je bent  geen robot. Er is ook een privéleven, dat zijn aandacht nodig heeft”.

HOE BESCHRIJF JIJ JE SUCCES:

“Ik ben van binnenuit echt een optimist en houd van het ondernemen. En dan zie je dat terug bij de klant. Er is bij de klant dan ergens altijd een gunfactor. Dat is mooi om te zien.

Ook heb ik hier bijvoorbeeld in de winkel alleen maar topmerk-scooters, waarvan ik dealer ben. En dat zijn merken, die nog niet veel verkooppunten in Nederland hebben. Ik onderscheid mij door die merken in de winkel te hebben.

Vergelijk het met de Bijenkorf, die draait nu ook goed door de merken, die in de shop-in winkels liggen. Zo zijn er bv. maar 5 echte Vespa dealers in Nederland. Door dealer te zijn, maak  je het verschil met andere rijwielhandelaren. Dat is een sterk punt. Ook mijn fietsen zijn allemaal echt topmerken en daar zit ook goede garantie op. Ik kan daardoor ook juist goede service verlenen. Voor de rest moet je gewoon ook een beetje eigengereid zijn en zelfvertrouwen hebben. En een positieve instelling.

Zo heb ik in die 30 jaar beetje bij beetje dit bedrijf zo opgebouwd” besluit Rob van Zaane ons interview.

ROB VAN ZAANE: CONCLUSIES VOOR STARTERS:

• Feeling hebben voor je onderneming;

• Je moet het ook leuk vinden, wat je gaat doen;

• Een steun is als je relatie mee kan  doen met je bedrijf;

• Blijf wakker en kijk goed, wat zich aan concurrentie om je heen ontwikkelt;

• Speel zoveel mogelijk op die concurrentie in;

• Ben een beetje eigengereid;

• Heb voldoende zelfvertrouwen.

ROB VAN ZAANE - WIEL TOT WIEL BV. J.P. Heijestraat 154-160 1054 MK Amsterdam Telefoon: 020-685 06 33 Website:  http://www.wieltotwiel.nl/ Email:       //robvanzaane [at] wieltotwiel.nl">robvanzaane [at] wieltotwiel.nl

 

“Lukt een product niet, blijf niet hangen en stop niet al je energie in dat zelfde product, maar kijk breder.

Durf te bewegen binnen je mogelijkheden.

Blijf altijd scherp en ga ervoor.”

 

Frank Engeman is een gekwalificeerde echte bakker en heeft zijn bakkerij, Frankie’s Corner in de J.P. Heijestraat 95, telefoon 020-6121776.

Hij had altijd al iets in de horeca willen opzetten en met deze eigen bakkerij en tevens broodjeszaak is zijn toekomstplan ook uitgekomen.

Frankie’s Corner is uitgegroeid tot een luxe bakkerij annex broodjeszaak met de meerwaarde van een buurtfunctie, een ontmoetingsplaats voor de omwonenden.

                                                                                                                       

 

Bij binnenkomst in de bakkerij/broodjeszaak hangt er een gezellige, warme sfeer.

Vele buurtbewoners komen hier in deze ongedwongen sfeer ontbijten, koffiedrinken of lunchen.

Tijdens het interview op het smalle terras rond Frankie’s Corner wordt Frank Engeman, de eigenaar, voortdurend joviaal begroet. Het is haast de sfeer op een terras te vergelijken als in Parijs, maar dan wel midden in Amsterdam-Oud West.

We startten het interview met een heerlijk geurend kopje Cappuccino met koekje op het terras.

WANNEER EN WAAROM BEN JIJ DIT BEDRIJF GESTART?

'Dit bedrijf is gestart in 1998. Mijn ouders hebben altijd een eigen zaak gehad in de horeca en van kleins af aan ben ik daarin opgegroeid.Ik heb voor die tijd best veel verschillende banen gehad, zowel in de horeca als ook ander werk. Mijn laatste baan was bij Airbrance Service op Schiphol, dat was logistiek werk. Ik vond het overigens een heel leuke baan, maar toch wilde ik heel graag  iets in de horeca  opzetten, met een eigen bedrijf. Gewoon voor jezelf beginnen.'

HOE BEN JE TOEN AAN DIT PAND GEKOMEN?

'Ik las geregeld de Telegraaf, die had toentertijd nog een speciale rubriek over Zakelijke Transacties, en daar stond op een gegeven  moment in, dat dit pand vrij was.

Dit pand was van een bakker.

Dat was voor mij een mogelijkheid om deze toenmalige oude bakkerij te kopen.

Met deze koop had ik al het idee om het uit te breiden tot ook een horecagelegenheid.

Maar om een bakkerij annex horecagelegenheid op te zetten is zoveel bemiddeling en regelingen vanuit de overheid nodig, dat het bijna voor mij onmogelijk was dit pand te kopen.

Je moest bijvoorbeeld minimaal 50.000-75.000 gulden (toen nog de gulden-tijd) van jezelf hebben.

Wie heeft dat zomaar klaar liggen?

Ik heb het pand gevonden via een advertentie in De Telegraaf. Het was een oude bakkerij van een warme bakker met ruimte voor een horecagelegenheid. Gelukkig kon ik het pachten want zelf kopen was te omslachtig en financieel niet haalbaar. Dan had ik 50.000 à 75.000 guldens - het was nog in de guldenstijd -  moeten inbrengen. Wie heeft dat zomaar klaarliggen? Nu was geen eigen geld nodig en omzeilde ik heel, heel veel gedoe.'

 

HOE ERVAARDE JE HET RISICO VAN EEN GOEDE VASTE BAAN NAAR ZO’N ONZEKERE TOEKOMST?

'Dit was mogelijk, doordat mijn vriendin, een gekwalificeerde opticiën, nog haar baan aanhield. Zij werkte destijds in een brillenwinkel. Daar hadden we in ieder geval een vast inkomen door. Tevens hadden we toen ook nog geen kinderen. Het risico voor ons privé was daarom niet zó groot.

En door dat vaste inkomen en de pachtregeling waren dit precies de goede voorwaarden om mijn bedrijf te beginnen. (de start van mijn eigen bedrijf aan te gaan.'

HOE VERLIEP HET OPSTARTEN VAN DE BAKKERIJ?

'Het pand was al twee maanden gesloten voordat ik er in kwam en het zag er ook niet uit. Het was oud en vervallen en voldeed niet aan de eisen met wat ik ermee wilde.

Zeker in de eerste instantie niet geschikt voor horecadoeleinden.

Het was gewoon een oud bakkerswinkeltje zonder keuken, alleen een schot, waarachter een bergruimte was.

We hebben het direct ook zo verbouwd, dat het er beter uitzag, maar het heeft nog wel een half jaar geduurd, voordat het een beetje liep.

De eerste maanden waren echt heel spannend en daarin keek ik ook heel goed of het wel allemaal zal lukken.

Eerst begon ik gewoon als een bakkerij, maar verkocht al wel al heel snel ook belegde broodjes over de toonbank.

Maar echt een horecagelegenheid was het nog niet te noemen.'

HAD JIJ OOK IETS MET DEZE BRANCHE?

'Nee, eigenlijk had ik niets met bakkerijen, bakken e.d. te doen gehad.

Ik wist niet eens hoe je een brood moest bakken. Met de pachter heb ik toen een afspraak kunnen maken, via een vriend, dat ik de eerste 10 jaar zijn brood zal afnemen en verkopen. Daar zat dan ook gelijk het pachtgeld deels in verwerkt en na 10 jaar zal de zaak dan van mij zijn.

Dat leek in eerste instantie een goede deal om zo het pand uiteindelijk over te nemen.'

HOE PAKTE DEZE DEAL OVER DE PACHT UIT?

'Het eerste halfjaar liep deze deal prima. Maar al gauw kwamen er allerlei lui van bakkersorganisaties, die hun broodproducten aan mij wilden leveren tegen de helft van de prijs die de pachter rekende. Door die contacten werd ik mij meer bewust van prijzen. In het begin had ik daar geen idee van.

Maar een gesprek met de pachter was hierover niet mogelijk.

Natuurlijk wilde ik hem wel wat meer betalen, gezien de pacht, maar de prijzen liepen zo uiteen dat de verschillen te groot waren. Hierdoor verharde de relatie met de pachter zich behoorlijk.'

HOE EINDIGDE DIT CONFLICT UITEINDELIJK?

'De verharding werd steeds grimmiger in dat jaar.

Na een jaar zo deze zaak te hebben gerund, waarin ik nog steeds twijfels had over de hoge, prijzen, kwamen de Kerstdagen eraan. Dan speelt ook direct de vraag, hoeveel broden moet ik afnemen van de pachter. Gezien de hoeveelheid mensen, die hier wonen, schatte ik dat op zo’n 500 broden. Ik had dus tijdens de Kerstdagen heel veel brood ingeslagen.

Maar het bleek dat juist  tijdens de Kerstdagen heel veel mensen op vakantie gingen of in ieder geval  weg waren. Die middag  bleef ik omstreeks 2.00 uur met zeker 250 broden zitten. Om 3.00 uur, een tijd dat ik allang niets meer verkocht, werd  er gebeld door de vriendin van de pachter. Zij werkte bij de supermarkt wat verder in de buurt. Zij vroeg mij of ik toevallig nog broden overhad, want zij kon haar vriend maar niet bereiken.

Ik zei ja, want ik stikte nog van de broden, dus zij mocht ze hebben van mij.

De grap was overigens dat mijn vader, die mij toen hielp en ik, die 250 broden in een piepklein vrachtautootje met een heel klein laadbakje hebben gepropt en deze broden zo naar de Supermarkt hebben gebracht. Echt niet te geloven, de hele auto zat vol met broden.

((Zelf had ik hiervoor een heel mooie Alfa Romeo,(die ik heb ingeruild voor dit autootje, een Suzuki, omdat ik een bedrijfswagentje nodig had. Dat was wel een lachertje.))

In ieder geval was die vriendin heel blij met al die broden. En voor mij was deze deal closed. Ik was gewoon blij dat ik er vanaf was.

Een uurtje later belde haar vriend, mij heel boos op, omdat ik die broden door had gegeven aan zijn vriendin.Tijdens het telefoongesprek heeft de pachter in zijn boosheid gezegd revanche te zullen nemen via de deal die wij hadden.'

WAT VOOR EEN REVANCHE NAM HIJ?

'Mijn kant van het verhaal is dat hij tegen mij zei, dat hij per 1 januari al zijn oude brood aan mij te gaan leveren. Natuurlijk wilde ik dit diepvriesbrood niet verkopen aan mijn klanten. Het werd 1 januari en ja hoor, ik kreeg naast vers brood, ook steeds ook oud brood uit de vriezer aangeleverd.

Dat vond ik niet kunnen.

Gelukkig  had ik ook een klant, die advocaat was, en die kon mijn probleem met hem bespreken.

Hij heeft mij begeleid om uit deze problematische situatie te komen. Dit hele proces heeft al met al wel een half jaar geduurd voordat ik het rond had met de pachter.

Maar daarna was het probleem ook opgelost met de pachter en was ik zelf eigenaar van het pand, het hele probleem was beklonken.

Het pand stond vanaf dat moment officiëel op mijn naam.

En ik had ook als eerste de naam van het pand veranderd in Frankie’s Corner.'

 

                                                                                                                         

MAAR JE WAS NOG STEEDS ZELF GEEN BAKKER….?

'Nee, maar vanaf die tijd ben ik gelijk bakkerscursussen gaan volgen in Duitsland. In Kleef heb ik ook een tijd in een bakkerij gewerkt.

Ik heb nu een volledige bakkersbevoegdheid en heb mij gespecialiseerd in zuurdesem en speltbroden. Overigens haal ik nu nog al mijn granen uit Duitsland, daar zijn de granen nog veel zuiverder. In Nederland wordt er veel te veel met granen gesjoemeld. Ik wil gewoon hele goede grondstoffen.'

WIE RUNDEN DE WINKEL TIJDENS JOU OPLEIDING IN DUITSLAND?

'Mijn ouders hebben met zijn tweeën in die tijd de winkel gerund. Zij hebben mij al vanaf het begin enorm gesteund. Tijdens mijn bakkersopleiding heb ik ook weer via/via een andere bakker gevonden, die zolang voor mij het brood bakte, totdat ik zelf weer de winkel kon overnemen bij mijn terugkomst.

Ook mijn ouders  kwamen niet uit de bakkerswereld, en toch hebben zij mij hierin zo gesteund. Nog komt mijn vader in de weekenden mij trouw helpen in de winkel. Dat is echt enorm.'

EINDELIJK KON JE NU DE HORECA-DROOM WAAR MAKEN?

'Ja, maar ik moest nu eerst na het veranderen van de naam op het pand, het vertrouwen gaan winnen van de mensen.

Ik moest het nu gaan waarmaken.

Mensen vroegen zich echt af: waarom staat er een andere naam op het pand? Waar halen jullie dan nu je brood vandaan, e.d.?

Dat was eerst veel uitleggen, dat ik vanaf nu zelf ging bakken en zelf alle granen inkocht.

Deze tijd werd een kwestie van volhouden en dóórgaan.

Je moet het vertrouwen houden. Als je brood goed is, kómen ze wel voor die kwaliteit.

Het echte werk was nu begonnen.'

DEZE FASE WAS EIGENLIJK WEER EEN NIEUW RISICO?

'Ja, dat is het altijd met een eigen bedrijf. Je hebt nooit een vast inkomen. En inderdaad met zo’n vernieuwd bedrijf al zeker niet door de hoge kosten van huur, vaste lasten, loon, inkopen, e.d. Je moet inderdaad heel goed kijken, hoe je dat gaat doen.

Wat fantastisch was, dat mijn vriendin haar baan opzegde en fulltime in het bedrijf kwam werken.

We hebben vanaf dat moment samen deze winkel opgebouwd. Die groeide steeds meer uit en we hebben nu zowel een echte warme bakkerij als een horeaca-gelegenheid met een meisje, dat nu al 7 jaar voor ons werkt. Ik heb overigens ook met veel stagières uit de Bakkerschool gewerkt.

Onze bakkerij heeft ook nog eens als specialiteit speltbroden en zuurdesem.

Naast de broden, broodjes, croissants, enz. hebben wij nu ook vele salades. Vooral ook vissalades.

Ik kom uit IJmuiden, waar mijn ouders een viskraam hebben gehad. Zodoende weet ik veel van vis af en weet het goed te bereiden.

Deze speciale vissalades onderscheiden mij ook direct weer van anderen.'

JOUW PLAN VOOR DIT BEDRIJF IS DUS NU GEREALISEERD?

'Ja, ik heb eigenlijk altijd in de horeca willen werken. Dat heb ik nu met deze winkel bereikt.

En dat zelfs zonder startersgeld, een lening van de overheid voor starters, die wel kan oplopen tot €50.000,--.

Ik ben echt via die pacht en de strubbelingen, die er bij zijn gekomen, met niets begonnen.

Dit heb ik zelf opgezet, in die begintijd wist ik niet eens van dat startersgeld en daar had ik, bij navraag, ook op geen enkel punt nog recht op.' Aldus Frank Engeman.

 

Frank Engeman: CONCLUSIE VOOR STARTERS: 

• Ga ervoor, je moet het echt willen doen;

• Vrije tijd  -  niet naar kijken, eigen bedrijf kost veel tijd;

• Blijf heel scherp;

• Lukt het ene product niet, kijk dan wat je wel kan verkopen;

• Blijf niet hangen in hetzelfde, kijk breder;

• Durf te bewegen en je te ontwikkelen;

• Kijk goed uit met personeel, dat je aanneemt, dat kan moeilijk zijn, zij werken niet zoals jij er instaat;

• - Richt je in eerste instantie op één zaak, meerdere zaken geven vaak alleen maar meer kosten, energie en problemen. Je verdient op die manier niet zomaar meer.

                                                                                                                                  

 

FRANK ENGEMAN -  SPECIAALBAKKERIJ FRANKIES'S CORNER J.P. Heijestraat 95 1053 GM Amsterdam Telefoon: 020 - 612 17 76 Website:  www.frankies-corner-amsterdam.nl.

 

Door het gaan doen, ga je pas echt weten wat je wilt.

Het idee zal dan  groeien.

Zo ontwikkel je door de jaren heen je bedrijf.

Na een wereldreis van twee jaar, ben ik gewoon begonnen met een eigen bedrijf.

Dan kom je er pas achter wat je wilt en gaat het idee groeien.

 

Pieter Paul Los (51 jaar) woont al jaren in de Kinkerbuurt en heeft nu zijn meubelmakerij ANNICE op Archangelkade 19d bij de Houthavens in Amsterdam.

In een gezellige, artistieke bovenwoning werd ik zeer gastvrij ontvangen door Pieter en zijn vrouw.

Op de prachtige zelf ontworpen stoelen aan een grote tafel met een koel eigengemaakt drankje startten we het interview.

 

HOE ONTSTOND HET IDEE OM EEN EIGEN BEDRIJF TE STARTEN?

Eerst studeerde ik Communicatie Wetenschappen. Dat deed ik eigenlijk, omdat ik niet wist wat ik wilde gaan doen.

Lacherig zegt Pieter Paul Los dan ook: ‘”deze studie heb ik ook nog afgemaakt en ben doctorandus in de Communicatie Wetenschappen”.

Daarna ging ik eerst twee jaar op reis.

Tijdens die reis kwam ik er achter dat ik eigenlijk liever met mijn handen wilde werken.

In mijn studietijd begon ik ook al dingen, te maken, zoals metaal lassen en met een stuk hout van de straat dingen maken.

Tijdens die reis heb ik een plan bedacht voor als ik terugkwam.

 

WAREN ER TOEN OOK AL CONTACTEN OM JE IDEE VORM TE GEVEN?

Ja, terug van mijn reis leerde ik Peter Overdijk kennen, die behoorde bij de groep die werkte binnen de Coöperatie op het Spui, die mij uitnodigde in zijn Werkplaats te gaan werken.

Ik kreeg daar toentertijd een kleine vergoeding voor, maar voor mij was dat al heel veel geld.

 

WAS JE DAAR DAN IN LOONDIENST OP DE WERKPLAATS?

Nee, ik heb daar gelijk een BTW-nummer aangevraagd bij de Belastingdienst en die zeiden: “zet je gewoon B01 achter je Burger Service Nummer, dan heb je officieel een eigen bedrijf....!”

Dat was 28 jaar geleden de officiële start van mijn eigen bedrijf.

Ik werkte eerst in de werkplaats min of meer als fake ZZP-er  bij dat collectief en later kreeg ik mijn eigen werkplaat in de Tollenstraat.

Ik kreeg wel toen al meteen mijn eerst grote opdracht voor een café op het Leidseplein om 100 stoelen te plakken via contacten van de werkplaats.

 

HOE VERLIEP HET WERKEN OP DE WERKPLAATS?

Het werk, als meubelmaker, liep al heel gauw goed.

Het ging ook altijd viavia.

Via architecten of vormgevers bijvoorbeeld maakte ik prototypen, van meubels, daar kreeg ik dan weer werk door.

Ook via de mensen op de Werkplaats kreeg ik opdrachten.

In die tijd was ik ook nog afhankelijk van de klanten, die naar mij toe kwamen. Er moest dan vaak veel onderhandeld en overlegd worden, over het ontwerp, voor het werk tot stand kon komen.

 

HOE HAAL JE TEGENWOORDIG JE KLANTEN BINNEN?

Ik heb 5 jaar geleden zelf en website gebouwd, waarin mij heel duidelijk profileer wat voor een stijl ik  maak.

Als de klanten mij nu benaderen, dan hebben ze al voor mijn stijl gekozen.

Ze komen nu veel bewuster naar mij toe.

De producten, zoals bv. kasten, stoelen, zijn nu duidelijk op de website te zien.

Dat werkt heel goed.

En mijn specialiteit is vooral werken met staal in combinatie met hout.

 

EVEN WEER TERUG NAAR DE START VAN JE BEDRIJF, HAD JE NOG EEN ALTERNATIEF OPEN, EEN ZOGENAAMD PLAN B?

Nee, helemaal geen plan B.

Ik had wel drie sporen, vertelt Pieter Paul Los waaruit ik kon kiezen en dat waren:

 

1. Verder gaan met de Communicatie Wetenschappen;  ik heb ook wel degelijkegesolliciteerd bij een

    groot bedrijf, maar dat was echt niets voor mij. Die sollicitatie liep ook spaak.    

2. Ik kluste al veel voor geld om zo met dat geld een stoel te maken, die ik al tijdens mijn studie had     

    ontworpen.

3.  Ik zat al heel gauw bij de Werkplaats, die voor werk zorgden.

 

Ik maakte voor mijn gevoel dan ook geen sprong.

Ik liet ook niets achter, ik had nog helemaal niets.

Na mijn reis ben ik gewoon begonnen en dan kom je er pas achter wat je wilt.

Er was geen bedrijfsplan, maar door aan het werk te gaan, kreeg  ik een steeds duidelijker beeld.

En dat gaf steeds meer gevoel dat ik goed zat. Het liep daardoor, in mijn geval, ook vanzelf.

Het bedrijf liep eigenlijk gelijk goed, mede door de Coöperatie, die voor mij de buffer en opvang was.

 

WANNEER HEB JIJ JE EIGEN WERKPLAATS GEKREGEN?

Ongeveer 10 jaar geleden heb ik mijn eigen werkplaats ANNICE gekregen.

 De inspiratie voor die naam heb ik opgedaan tijdens  mijn reis.

Het betekent zo iets als: “ook dit zal weer voorbijgaan.”

Zoals ook mijn ontwerpen iets tijdelijks hebben.

Eigenlijk is dit meer een grapje.

 

HOE HIELD JE HET HOOFD BOVEN WATER? 

Natuurlijk had ik  wel zorgen over mijn financiën, maar elke keer was het achteraf niet nodig.

Elke keer als de nood hoog was, kwam er wel weer wat.

Als je uiteindelijk weet welke kant je op wilt, dan gaat het ook stromen.

Er komen altijd wel opdrachten naar je toe.

 

WERK JE SAMEN MET ANDEREN AAN EEN PROJECT OF BEN JE ZELFSTANDIG BINNEN DIE COÖPERATIE?

Ja, je werkt zelfstandig, waarin we elkaar wel opdrachten toespelen, als de één werk nodig heeft en de ander te veel  werk heeft.

Zeker door de Coöperatie kreeg ik veel verschillende opdrachten, waardoor ik ook veel geleerd heb aan verschillende technieken.

We geven sowieso opdrachten onderling aan elkaar door en juist nu door mijn website kan ik veel opdrachten ook aan de anderen geven.

WAT IS DAT VOOR EEN WERKPLAATS / COÖPERATIE?

Het is een coöperatie, van een groepje meubelmakers, die uit de Kids Galerie voorkwamen in het voormalige kraakcomplex bij de Dam/Spui. Daar ging het nogal idealistisch aan toe.

Deze groep wilden commerciëler kunnen maken zonder opgelegde regeltjes.  

Zij waren eerst zeer idealistisch en wilden zeer laagdrempelig werken.

Iedereen moest bij hun producten kunnen komen.

Ik kwam hier dus pas later bij.

En ik was commerciëler.

Overigens nu zijn ze ook door de tijd heen commerciëler geworden.

De coöperatie werkt als regel, dat we altijd voor elkaar klaar staan, als er binnen een opdracht hulp nodig is. En dat kan echt van alles zijn.

Ook als er eentje een periode de huur niet kan betalen, dan vangen de anderen het op.

 

HIERDOOR HEB JE WEL EEN GROOT VANGNET?

Ja, zeker.

De coöperatie deelt ook de grote machines met elkaar.

Iedereen heeft bij zijn bedrijf zijn eigen machines ingezet, maar het gebruik en onderhoud doen we samen. Hoewel het jouw machine blijft.

 

MAAR ONDANKS DAT ALLEMAAL, KWAM JE ONGETWIJFELD OOK WEERSTANDEN TEGEN?

Ooh, heel praktisch: Bijvoorbeeld het huren van een huis als ZZP-er, was bijna niet mogelijk.

Bij het ontbreken van een loonstrookje en dus een vast inkomen, was het lastig je inkomen vast te stellen.

De verhuurder wil vastigheid zien en die is er niet.

Ik kreeg uiteindelijk alsnog een  huurhuis op basis van twee voorgaande jaarverslagen, die ik wel kon laten zien.

Ik had er ook moeite me dat ik als enige moest betalen toen ik me bij de coöperatie aansloot.

Zij zaten al lang samen in een pool en ik nog niet.

Daardoor voelde ik mij in eerste instantie buiten gesloten.

Hun reden was dat zij alles hadden opgezet, en ook het netwerk hadden gebouwd.

Ik maakte daar wel direct gebruik van en daar moest ik eerst voor betalen.

Daarin hadden ze gelijk.

Ik was toen nog niet gelijk geschakeld. Dat vond ik echt heel moeilijk.

Maar ik begreep het wel.

 

WAT IS ER AAN IDEEËN VOOR JOU NU ECHT UITGEKOMEN VANAF DE START?

Toen ik begon, zag ik mijzelf als een ontwerper, een echte kunstenaar.

Door de jaren heen zie ik steeds meer als een ambachtsman, dan een kunstenaar.

Ik verlegde op een gegeven moment ook mijn accenten in mijn leven.

Tijdens de opbouw van mijn bedrijf heb ik alleen een zoon opgevoed.

Vanaf het moment dat hij in mijn leven kwam, vond ik de opvoeding van mijn zoon nog belangrijker dan mijn werk.

En dat geldt ook nog voor de relatie met mijn vrouw en dochter.

Daardoor veranderde mijn ambitie.

Mijn ambitie viel steeds meer weg.

Ik deed het werk meer om in mijn onderhoud te voorzien.

Toch kan ik niet anders dan via een eigen bedrijf werken.

Het is niet uit stoerheid, eerder uit onzekerheid. Misschien kan ik niet zo goed mijn grenzen beschermen.

Politiek bedrijven om binnen een onderneming je carrière veilig te stellen in niets voor mij.

Er kan er maar één winnen. En er is daarin teveel strijd. Dat ligt mij niet zo.

Ik ben heel blij, met wat ik nu doe.

Vooral de vrijheid, die ik binnen mijn werk ervaar.

 

HOE GA JE OM MET DE VOORTDURENDE VERANDERINGEN, DIE NIET ALLEMAAL TE VOORZIEN ZIJN?

Vooral meebewegen, zoals met de Crisis.

De Crisis gaf mij niet zozeer minder werk, maar ik werkte méér voor minder geld.

Achteraf merk je pas, hoe je toch onder spanning hebt gezeten.

Achteraf zie je pas, dat je gewoon een tijdje aan het overleven bent geweest.

 

Nu heb ik ook weer spanning, omdat ik juist te veel werk heb.

Maar dat is een andere spanning.

 

CONCLUSIES PIETER PAUL LOS:

• Maak als starter een duidelijke website van wat je doet.

• Dan ben je niet afhankelijk van diegene, die naar je toekomt.

• Zij kennen dan je werk en product en dan hoef je niet steeds weer uit te leggen wat je doet en maakt.

• Profileer jezelf zo goed mogelijk.

• Dat werkt het beste.

 

Pieter Paul Los - Meubelmaker Meubelmakerij ANNICE    Archangelkade 19-d 1013 BE Amsterdam Telefoon: 06-261 26 832 Email: pieterpaullos [at] gmail.com Website: annicemeubelmakerij.com

 

GOOD-LOOK-IN Coach bedrijfs- en personal trainingen

 

Brigitte Hemke (57 jaar) is een coach in hart en nieren. Na haar studie en het volgen van diverse (inter)nationale opleidingen en seminars, is zij met veel passie in 2008 haar eigen coach- en trainingsbureau gestart

 

 

Het idee om een eigen bedrijf te starten kwam toen ze terugkeerde uit Canada, waar ze enige jaren heeft gewoond. Tijdens haar verblijf daar kreeg ze steeds meer motivatie om met al haar ervaringen en kennis over coaching en bewustwording andere mensen te
inspireren en stimuleren.

“Ik besef ook, dat het wezenlijke veranderen altijd bij jezelf ligt. Je verandert alleen als je openstaat en de inzichten die je uit de sessies haalt, integreert in je dagelijks leven. Het inzicht in de praktijk te brengen, dat zorgt voor een wezenlijke verandering”.

Brigitte is een zeer bijzondere en dynamische vrouw, die heel goed naar zichzelf durft te kijken. En door dit verworven zelfbewustzijn heeft zij zich kunnen vormen en wil zij zich blijven ontwikkelen. Haar opgedane kennis en ervaring went ze aan om te delen met haar cliënten.’

“Het verandert de relaties in je leven. De belangrijkste relaties, die met jezelf en het leven, maar ook die met je collega’s, familie en vrienden. Door het loslaten van belemmerende patronen en geloofsovertuigingen, stap je in je volle potentieel, Er is een nieuwe helderheid, een nieuw perspectief. Je komt erachter waar je handelen vandaan komt en wat je drijft. Als je leeft vanuit je innerlijke waarden, ben je in balans. Je verspilt geen energie en je voelt vitaler. Je persoonlijke groei komt in een versnelling”.

 

Idee bedrijfsplan

Maar hoe zet je ideen, kennis en ervaring om in een eigen bedrijf? Hoe maak je jouw werk naar anderen toe waardevol. Hoe vertaal je dat naar de praktijk in een training en als coach? Hoe zorg je ervoor dat mensen, die naar je toekomen, er ook werkelijk wat aan hebben? Allemaal prangende vragen die uiteraard eerst beantwoord moesten worden. Het was een perfecte manier om bezig te zijn met haar ontluikende coach- en trainingsbureau Good-Look-In.

 

In 2007 heeft ze haar plannen voorgelegd aan EIGEN WERK, een overheidsinstelling die haar een half jaar begeleid heeft in het praktische gedeelte van een eigen bedrijf opstarten, zoals het maken van een goed bedrijfsplan.

“Wekelijks kreeg ik daar advies, werkte ik opdrachten uit en volgde ik coachsessies en workshops over het starten en runnen van een eigen onderneming. Ik heb daar tips en tricks gekregen en heb meer geleerd over de zakelijke kant zoals netwerken, marketing, boekhouden, de KvK en bijvoorbeeld hoe ik een elevator pitch moet houden. Ook kreeg ik adviezen over het verbeteren van mijn bedrijfsplan. Ik vond het heel nuttig en interessant”.

Start bedrijf

Bij de start van Good-Look-In had ze nog gedeeltelijk een uitkering en voor de rest was het gewoon echt hangen en wurgen. Door passie, niet door lef, maar gewoon omdat ze het leuk vond om het te gaan doen, heeft ze deze stap genomen. Hoe het financieel zou uitpakken was van latere zorg.

Op het moment dat ik mij aanmeldde bij EIGEN WERK, was er nog niets aan de hand, maar bij de daadwerkelijke start mijn van mijn bureau, was de economie in elkaar aan het storten.

Mijn bedrijfsplan was daardoor niet meer uitvoerbaar. Het eerste waar de bedrijven op bezuinigden was de ontwikkeling en coaching van hun personeel.

Dat was best wel zwaar en ingewikkeld, maar ondanks de recessie en de tegenvallende resultaten, heb ik nooit opgegeven. Good-Look-In was initieel gericht op ‘high potentials’. Een interessante doelgroep, waarmee ook genoeg geld te verdienen viel om als goede basis te
dienen. Daarnaast wilde ik trainingen ontwikkelen die gericht waren op mensen die ook geïnteresseerd zijn in bewustzijnsontwikkeling.

Toen bleek dat zelfs de budgetten van grotere bedrijven voor de ontwikkeling van hun high-potentials door de crisis onder druk stonden, ben ik mij noodzakelijk meer gaan richten op mensen die, op de een of andere manier, al bezig waren met bewustwording. Een andere, maar zeker een minstens zo interessante en mooie doelgroep. Al gebeurt het wel eens dat clienten minder of soms zelfs geen geld hebben voor meerdere sessies. In de meeste gevallen komen we daar wel uit.”

Tijdens de eerste jaren van Good-Look-In kreeg ze bijna geen voet aan de grond.

Ze heeft, volgens eigen zeggen, alles uit de kast gehaald. Flyeren op straat en op evenementen, koud bedrijven en instellingen bellen, mensen op straat aanspreken, brieven versturen naar interessante bedrijven, je kon het niet zo gek bedenken of zij had het al gedaan. Maar niets leek te werken gedurende de crisis. Al was het wel een interessante tijd, omdat er steeds meer creativiteit werd gevraagd om cliënten te enthousiasmeren.

“Dagen, weken, jaren heb ik zitten bedenken: ‘Hoe kom ik aan voldoende klanten, hoe bouw ik een klantenbestand op?’

Bellen en koude acquisitie vond ik in eerste instantie doodeng en ook moeilijk om te doen. In het begin probeerde ik alle trucs, die ik op het Internet las over acquisitie. Maar ik voelde mij er niet prettig bij. Na een aantal negatieve reacties zag ik in dat de gesprekken zeker niet het gewenste effect hadden en dat ik het anders moest gaan aanpakken.

Tijdens die periode adviseerde een vriend mij om op een nieuwe manier te bellen. Wees jezelf en zeg in een paar zinnen wat je wilt zeggen, waarna je vraagt of ze wel, of niet geïnteresseerd zijn in een gesprek. Dat ging fantastisch. Heel snel was duidelijk of een ontmoeting de moeite waard was. Dat was fijn voor beide kanten aan de lijn.

Ik leerde ook steeds beter om de intrinsieke boodschap van mijn verhaal te verschuiven naar anderen: meer naar het ‘omdenken’. Met het ‘omdenken’ wordt bedoeld: ‘wat is het resultaat dat de cliënt wil behalen en niet wat heb jij te bieden?” Dit was een doorbraak, door dicht bij mezelf te blijven kwam mijn boodschap over en werkte de acquisitie wel.”

Zo bouwde ze door al haar inspanningen een mooi netwerk op.

Heel interessant is om te zien, dat naast het zelf opgebouwde netwerk, ook haar marketinginspanningen uiteindelijk vruchten hebben afgeworpen. Ze haalde via deze weg een grote klant, de VU, binnen.

Marketing Voorbeeld

Er belde een vrouw, die ooit eens een flyer van mij had meegenomen.

Ze ruimde op een gegeven moment haar bureau thuis op en de desbetreffende flyer viel op de grond. Ze heeft toen contact met mij gezocht en wilde graag een ontmoeting. Ze gaf meteen aan dat zij weinig geld had. We spraken toch af en ik besloot haar te coachen.

Ze voelde zich bezwaard dat zij de sessies niet kon betalen. Ik gaf toen aan dat het helemaal goed was en dat het leuk zou zijn als zij aan mij zou denken als zij ooit iets hoorde over een interessante opdracht. Zo werd zij een coachee bij Good-Look-In.

Een week later belde zij mij op. Zij, zelf ook coach, was benaderd door de VU voor een grote opdracht. Helaas zat zij in een burn-out, waardoor zij niet in staat was om dit project op zich te nemen. De opdracht heb ik binnengehaald en het was ook nog eens een ongelooflijk leuke opdracht. Ik werkte er met studenten.

Zo kwam ik aan deze grote klant.’

Het was een try-out om niet-nominaal studerende studenten te
coachen. Ik kreeg zoveel ruimte, dat ik hele nieuwe trainingen heb kunnen ontwikkelen.

Dat was echt een fantastische tijd. Door reorganisatie stopte dit werk helaas.

Het project bij de VU heeft van eind 2012 tot begin 2015 geduurd.

Tussendoor had ik nog wel wat klanten, maar tijdens het traject bij de VU, was het eigenlijk een fulltime bezigheid voor mij.

 

 

Kentering

Na een periode, waarin ze het wat rustiger aan moest doen, is de focus nu weer volledig op haar bureau gericht. Met een frisse start
is zij weer vol enthousiasme in haar bedrijf gedoken. Naast het benaderen van bedrijven en relaties wil ze de website van Good-Look-In wat aanpassen en zal Brigitte ook social media kanalen als LinkedIn actiever gaan benutten.

''Ik besef ‘t maar al te goed, dat ook werving van klanten er weer bij hoort en acquisitie en marketing zijn eigenlijk erg leuk zolang je maar dicht bij jezelf blijft.''

Conclusie:

•     Blijf zo dicht mogelijk bij jezelf

•     Geniet van elk succesje

•     Geef nooit op

•     Blijf in beweging

•     Wordt je bewust van de manieren waarop je jezelf

      belemmert, vastzet

•     Integreer het geleerde in je dagelijkse leven

 

 

www.good-look-in.com

mail [at] good-look-in.com

Tips makkelijk en moeilijk om belasting te besparen in box 3.

Aangezien er een vermogensbelastingstaffel is gekomen vanaf 2017 is het nu voor iedereen handig om tips te gebruiken. We hebben het hier over de belastingheffing in box 3.

Maar eerste even, waar hebben we het over. Je moet belasting betalen over het rendement op je vermogen. Het rendement is fictief en wordt door de wetgever bepaald. Over het een deel van het vermogen betaal je geen belasting. Tot het jaar 2017 was het fictieve rendement altijd 4%, en vanaf 2017 zijn er verschillende rendementen. En hoe hoger het vermogen hoe hoger het fictieve rendement.

De staffel voor 2018 (peildatum 1 januari 2018) per volwassene:

- Dat is 0,00% voor vermogen tot 30.000 euro (heffingsvrijvermogen)
- Dat is 2,65% voor vermogen tussen de 30.000 en 100.000
- Dat is 4,52% voor vermogen tussen de 100.000 en 1 miljoen
- Dat is 5,38% voor vermogen boven de 1 miljoen

Verder moet je rekening houden dat er naast inkomstenbelasting er verschillende toeslagen zijn. En die werken ook met vermogensgrenzen, in de zin dat je recht op toeslag daarvan afhankelijk is, zit je boven de grens dan heb je geen recht op die specifieke toeslag.

Vermogensgrenzen 2017 (peildatum: 1 januari 2017) toeslagen

 

	Geen toeslagpartner	Toeslagpartner
Huurtoeslag	EU25.000	EU50.000
Zorgtoeslag	EU107.752	EU132.752
Kindgebonden budget	EU107.752	EU132.752

Vermogensgrenzen 2018 (peildatum: 1 januari 2018) toeslagen

	Geen toeslagpartner	Toeslagpartner
Huurtoeslag	EU30.000	EU30.000
Zorgtoeslag	EU113.415	EU143.415
Kindgebonden budget	EU113.415	EU143.415

 

Tips: makkelijk te doen

Je moet belasting betalen over je vermogen. Er wordt gekeken naar je saldo op je bankrekening op 1 januari 2018. Dus als het saldo lager is betaal je minder belasting.

Tip 1: Geld uitgeven voor het einde van het jaar: koop die auto, jas of vakantiereis

Tip 2: Geld opnemen voor het einde van het jaar: je mag 522 euro contant geld hebben per persoon

Tip 3: Verminder je schulden: los kleine schulden af bijv.: je studieschuld, aanslag of credit card.

Tip 4: Geef geld weg: doe een donatie of gift aan een goed doel

Tips: Makkelijk maar wel opletten

Tip 5: Verminder je schulden: los je hypotheek af van je woonhuis (hoofdverblijf).

                   Let op: er kan een boete zitten op aflossen, check het met je bank.

Tip 6: Doe een schenking

Let op: tot 2.129 euro kun je sowieso aan iedereen onbelast schenken, meer dan moet je de regels nazoeken en schenk niet aan je eigen minderjarige kinderen.

Tip 7: Betaal vooruit: zorgpremie, rente, belastingaanslagen

                   Let op: je moeten wel erachteraan anders betaal je onverschuldigd.

Tips: Wees snel anders
 

Tip 8: Verkoop je huis na 1 januari 2018. Verkoop je je huis in december dan zal de overwaarde op je bankrekening staan en meegenomen worden in Box 3.

Tip 9: Verhuur je huis niet: verhuur je eigen woning niet t/m 1 januari 2018. Doe je dat wel dan wordt het verhuurde huis meegenomen in Box 3.

Tip 10: Ga een relatie aan: Trouw of ga een geregistreerd partnerschap aan met een arm iemand en verhoog zo je heffingsvrijvermogen.

Tip 11: Beleg via een groenfonds, de overheid heeft een fondsen aangewezen waar een belastingvoordeel is. Let op er zijn maximale vrijstellingen en het vermogen telt wel mee bij de toeslagen. Je moet er wel op tijd bij zijn. Dit zijn de aangewezen fondsen:

Bronnen

- ABN AMRO Groenbank bv

- ASN Groenprojectenfonds

- Regionaal Duurzaam 1

- Stichting Groenfonds

- Stichting NOTS RE Investments

- Triodos Groenfonds nv

- Groenwoningen Fonds

In de afgelopen 25 jaar is de waardering voor en de groei van (zelfstandig) ondernemerschap toegenomen.Nederlans is volgens internationale lijstjes "kampioen starten van ondernemingen" geworden. De waardering is nu zo groot dat bijna 80% van de volwassen Nederlanders van mening is dat het starten van een bedrijf een logsiche carrierestap is.

Volgens de internationale lijstjes hebben de ondernemers een kwaal: namelijk startende ondernemers groeien niet door. Voor een groot deel is dit te verklaren door een gebrek aan groei-ambitie of het willen vermijden van risico. Veel ondernemers willen graag hun passie volgen, werk hebben en eigen baas zijn. Maar groeien zit daar niet bij.

Stimuleren van ambitie
De productiviteit van een eenmanszaak ligt lager dan de productiviteit van een MKB onderneming. Productiviteit is een belangrijke bron van inkomen. Het is daarom van belang een ambitiecultuur te creeren. Maar ook is het belangrijk dat ambitie wordt ondersteund en daarmee het beleid ten aanzien van bedrijven wordt aangepast. Het beleid van de Nederlandse overheid was altijd gericht op sectorniveau of bedrijfsgrootte. Tijd voor een nieuw indeling.

Bedrijven opnieuw ingedeeld
Het ministerie van economische zaken heeft gevraagd om een nieuwe indeling van ondernemingen zodat ze gerichter beleid kan gaan maken. De onderzoekers kwamen tot de volgende nieuwe indeling:

Innovatieve en nieuwe waarde creerende MKB
Reguliere MKB met personeel
Jonge MKB
ZZPer

Uit dat onderzoek blijkt o.a. dat startende innovatieve ondernemingen een belangrijke rol spelen om de gevestigde orde te dwingen andere verdienmodelen te bedenken en innovatie aan te gaan. En dat jonge bedrijven de meeste banen creeren. Het huidige beleid is gericht op startup bedrijven, dat zal veranderen naar beleid gericht op scaleup. Juist omdat daar de banen worden gecreeerd en innovatie succesvol wordt toegepast.

Maar wat is het beste beleid?

Op weg naar Scale-up beleid
In Engeland bestaat de scale-up institute, zij zijn bezig met het verbeteren van beleid om daarmee de scale-up te helpen. In Nederland kunnen we daar van leren. Volgens de scale-up institute zijn er zes gebieden om aan te werken om ervoor te zorgen dat er meer en grotere scale-ups ontstaan:

1. Evidence: meten van beleid op scale-up bedrijven, beleid van publieke en private organisaties;
2. Skills: zorgen voor toegang tot werknemers met de vaardigheden die scale-ups zoeken;
3. Leadership: leiderschap van scale-ups versterken en verbeteren;
4. Export: vergroten van de exportmogelijkheden;
5. Finance: verbeteren van de mogelijkheden om kapitaal te verkrijgen;
6. Infrastructuur: verbeteren van de infrastructure.

Aantal directe adviezen om vooruit te gaan
Onze top vier adviezen:

- Kapitaal: De overheid moet risicodragend kapitaal gaan verschaffen en een nieuwe bank oprichten die kredieten gaat verstrekken.

- Innovatie: Nederland staat in vergelijking met het buitenland laag op de ranglijst  als het gaat om het creeren nieuwe producten en diensten in de diensten en industriele sector. Samenwerking is essentieel voor innovatie, stimuleer die actief tussen bedrijven, instellingen en instituten.

- Regelgeving: De overheid moet rekening houden met de grootte van ondernemingen als het gaat om regelgeving, zoals bij personeel en bij huurcontracten. En geef een ondernemer op basis van een ondernemersplan een hypotheek i.p.v. op basis van de laatste drie jaar.

- Export driven: De Nederlandse markt is een kleine markt. Het is logisch dat de overheid alles gaat doen om export te stimuleren. Dit kan middels infrastructuur, beurzen en het aantrekken van buitenlands personeel en partnerships.

Heb je zelf adviezen? laat het ons weten via info [at] lupacompany.com

Redactie Lupacompany

Bronnen:

www.panteia.nl
artikel maaiveldcultuur uit de FD van 25 september 2015
http://www.ondernemersfacts.nl/index.php/passie-volgen-belangrijkste-red...
http://www.gemconsortium.org/country-profile/92
http://www.mkb.nl/sites/default/files/downloadables_vno/Kansrijk_-_de_gr...
http://scaleupreport.org/

Innovatie
Innovatie of vernieuwing heeft betrekking op nieuwe ideeën, goederen, diensten en processen. Innovatie kan plaatsvinden binnen organisaties maar ook binnen bredere - sociale - verbanden. Het proces van innoveren (innovatieproces) omvat het geheel van menselijke handelingen gericht op vernieuwing (van producten, diensten, productieprocessen, etc.). De verspreiding van innovatie wordt innovatiediffusie genoemd.

Innovatie is een belangrijke bron van (toekomstig) succes voor (nieuwe) bedrijven. Maar hoe zorg je ervoor het innovatieproces efficiënt en effectief verloopt?

Verbeter het Innovatieproces:  Lean startup model
Elke innovatie gaat gepaard met grote onzekerheid want niemand weet bij voorbaat of de innovatie aanslaat. Het lean startup model zorgt voor een gestructureerd proces om zo snel en slim mogelijk een product of dienst klaar te stomen voor de markt. Niet een totaal uitgewerkt plan voor een product of dienst. Maar middels experiment, klantenfeedback en veelvuldig aanpassen van een product of dienst tot dat het goed is.

Dit werkproces heet de ‘build-measure-learn feedback loop’, hoe werkt het?
1. Ondernemers zetten hun onbeproefde hypotheses of aannames in een raamwerk: het ‘Business Model Canvas’. Hierin wordt aangegeven hoe het bedrijf waarde creëert voor zichzelf en voor haar klanten.

2. De aannames worden in een korte periode getoetst door ruwe versies van het product (minimum viable product) voor te leggen aan potentiële klanten, inkopers en zakenpartners, die het betreffende bedrijf van feedback voorzien (‘get out of the building’). Deze feedback wordt gebruikt om het product aan te passen, opnieuw te testen, het ontwerp bij te stellen, het product weer te toetsen, etcetera.

3. Inbouwen van flexibiliteit in het ontwikkelproces (‘agile development’). Dit voorkomt een tijd- en geldverspilling aan zaken die achteraf bij de klant niet goed blijken te vallen.

Wat heb je nodig?
Gemotiveerde ondernemers met lef. Zorgen voor een ontwikkelteam met mensen met verschillende kennis, vaardigheden, houding en gedrag. Dit laatste is nodig voor gelijktijdig te exploiteren en exploreren.

Wil je onze hulp in het innovatieproces? Neem contact op via info [at] lupacompany.com

Redactie Lupacompany

Bronnen:
Panteia, rapport 16 februari 2016: ‘Toekomstbestendig ondernemen; Het verhaal van acht bijzondere MKBondernemers en hun succesfactoren
The Lean Startup: How Today's Entrepreneurs Use Continuous Innovation to Create Radically Successful Business, geschreven door Eric Ries.
Wikipedia

Een ondernemersplan schrijf je vaak voor anderen om bijvoorbeeld een financiering te krijgen. Het Business Model Canvas is er voor jezelf en is een overzichtelijke manier om je klanten in kaart te brengen. Elke onderneming gaat over het veroveren van een klant. Hoe zorg je ervoor dat de klant voor jou kiest? Het Business Model Canvas is hierop gericht. 

Hoe werkt Business model canvas?
Het Business Model Canvas van Osterwalder en Pigneur is een overzichtelijk model waarmee aan hand van negen bouwstenen alle bedrijfsaspecten in kaart gebracht kunnen worden. Het model laat zien waar de belangrijkste schakels zitten en waar eventueel bijgestuurd dient te worden.

In het model draait alles om de onderscheidende waarde van het bedrijf voor de klant. Het bestaat uit negen bouwstenen die betrekking hebben op het creëren van waarde, benaderen van klanten en kosten en opbrengsten:

1. Vaststellen van de juiste doelgroep en de behoeften (marktsegmentatie)

2. Bepalen van de waardepropositie: ofwel het onderscheidende vermogen van de producten, diensten en service ten opzichte van de concurrentie.

3. Kijken naar de aard en het rendement van de contacten en de relatie met de klant.

4. Beschrijven van de marketing- en distributiestrategie en daarbij zowel de offline als online kanalen meenemen.

5. Vaststellen van het verdienmodel, dat wil zeggen duidelijk maken waar de inkomsten vandaan komen, niet alleen nu maar ook in de toekomst.

6. Inventariseren van de bedrijfsmiddelen die nodig zijn om de waardepropositie te creëren, bijvoorbeeld apparatuur, patenten, merken en mensen.

7. Vaststellen van de belangrijkste kernactiviteiten van het bedrijf om toegevoegde waarde te realiseren.

8. Beschrijven van de partnerships die belangrijk zijn om succesvol te zijn en te kunnen groeien, waarmee ook de eventueel ontbrekende expertise zichtbaar wordt.

9. Analyseren van de kostenstructuur van het bedrijf met aandacht voor de vaste en variabele kosten en waar schaalvoordelen en besparingen te realiseren zijn.

De negen bouwstenen in een tekening.

 

 

 

Veel teksten die geschreven worden over tips om je omzet te vergroten, zien een belangrijk element over het hoofd. Het vergroten van je omzet hoeft namelijk niet altijd te leiden tot het vergroten van je winst. Als ondernemer is juist het streven naar winstmaximalisatie belangrijk. Het verschil tussen omzet, winst en het spanningsveld hiertussen leggen we uit in dit artikel.

Winst vs. omzet
Omzet en winst zijn begrippen die nog wel eens door elkaar worden gehaald. Omzet wordt bepaald door twee elementen, namelijk de prijs van je product en de hoeveelheid die je verkoopt. Het aantal verkochte producten maal de betaalde prijs is je omzet. Je zou dan ook kunnen stellen dat de omzet gelijk is aan je marktaandeel binnen een bestaande markt. Winst is het resultaat dat overblijft als je je omzet vermindert met je zakelijke kosten.

In voorbeeld 1 laten we zien dat het mogelijk is om zowel je omzet als je hoeveelheid te vergroten. Een omzetverhoging betekent echter niet altijd dat je winst ook hoger is. Daar gaan we in voorbeeld 2 verder op in.

Voorbeeld 1: Zowel de prijs als de hoeveelheid verhogen
Zoals gezegd kiezen de meeste ondernemers ervoor om of de prijs te verhogen, of om de hoeveelheid producten te vergroten. Je hebt echter ook de optie om beiden tegelijkertijd te doen. Dat lijkt misschien onlogisch maar het is goed mogelijk.

Prijs is informatie
Prijs is informatie. Hoe hoger de prijs des te meer dat een potentiele koper schaarste ervaart. Aangezien mensen gevoelig zijn voor schaarste zijn mensen eerder geneigd het product te kopen. De schaarste geeft aan dat er vraag is naar het product. En als er veel  vraag naar is zou dat moeten betekenen dat een product lekker of goed is.

Voorbeeld 2: Hogere omzet geeft lagere winst
Vaak wordt gesteld dat er dan twee manieren zijn om de winst  te vergroten. Namelijk door of de prijs van je producten te verhogen, of door de verkochte hoeveelheid te vergoten. Hierbij wordt denkfout gemaakt dat als je je omzet vergroot, dit ook een positief effect heeft op je winst.

Het kan om allerlei redenen slim zijn om juist niet de hoeveelheid te vergroten omdat de vergroting ervan kan leiden tot een daling van de winstgevendheid.  Dat betekent dat je omzet wel stijgt, maar je winst niet. Het is daarom handig om een feasability study te doen om zo te bepalen of de moeite die je steekt in het verkrijgen van extra omzet (the costs), opwegen tegen de impact die je maakt (de benefit).

Voorbeeld waarbij het wellicht niet voordelig kan zijn om je omzet te vergroten is als je dan een tweede kantoor of pand moet aanschaffen of huren wat extra kosten met zich meebrengt of als je meer personeel aan moet nemen waardoor de personeelslasten stijgen.

Hoe kunnen we je helpen?
Als je je omzet en winst wilt verhogen dan kun je ons vragen om met een advies te komen. We doen dan een feasability study waarbij we onderzoek naar de markt en je marktpositie.  We kijken naar je huidige capaciteit, kansen en gevolgen en geven daar advies over.

Meer weten? Neem gerust contact met ons op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.